kan

"Tüm bir olup bitene hayretle bakıyorum ben. Beş vakit ezan okunan, ramazanda iftar sofraları kurulan, pazarları ayinler eylenen, paskalyalarda yumurtalar boyanan, hamursuzlarda müslüman komşusuna hamursuzu; aşure ayında musevi komşuya aşureyi veren vatan burası değil mi? Burası değil mi keskekle düğün yapılan zıldıkla gelin uğurlanan. Özgür değil miydik biz bunlarda. Peki özgür müydük emeğimizin karşılığında, özgür müydük yarınımıza endişeyle bakarkerken. Yazık, yazıklar olsun biz özgürlüğü bile bilemedik..."



Kanadı mı evladının eli,
Bildin mi acısını ufacık çalı kesiğinin.

Evladımdır kanı akan bildin mi.
Bildin mi kanı akan evladıdır.

Su testisi su yolunda kırılır derler benim toprağımda
Hani bildin mi.
Hani aynı tavda bakır dökülmez der atalar

Hangi topraktı o peki
Üzerinde ezanlar okunan
İstavroz çıkarılıp
Hamursuz karılan.

Bu muydu vatan
Kanla mı yani bölünen

Ananın doğurduğu bebenin kanı
Senin ki al
Berinin ki mor
Ötekinin ki sarı mıydı.

Bu muydu ha
Kana kana kan içmek miydi.

Ana ağladı,
Bebe baba diye sayıkladı,
Kadın…
Erim.

Buyurun işte.
Kanadı kanım
Ne al, ne mor, ne de sarı
Renksizdi, şeffaftı
Toprağa süzüldü…

"bir dağın başında kıştı bir özlem düştü"
EA