Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Kasım '14

 
Kategori
Çocuk Kitapları
 

Kangal Dikeni ve Rüzgar Baba küçük Serçe'yi Atmaca'ya karşı 'nasıl' korudu?

Kangal Dikeni ve Rüzgar Baba küçük Serçe'yi Atmaca'ya karşı 'nasıl' korudu?
 

Çocuk ve Kitap


Kangal dikeni kendini dalları ucunda dolaşan rüzgarlara vermiş güneşin yakıcı sıcağında serinlemeye çalışıyordu.

Birden yavru bir serçe hızla gelip kangal dikeninin dikenleri arasına girdi.

Küçük serçe soluk soluğaydı…

Kangal dikeni aniden yavru bir serçenin gelip dallarının arasına tünemesine bir anlam verememişti.

Çünkü dikenleri yüzünden rüzgarlar bile ona dokunmaktan korkar; dallarının uçlarında gezinirdi.

Şimdi yavru bir serçenin hiç sormadan dikenleri arasına tünemesine şaşıran kangal dikeni yavru serçeye “heyyy! Ne o öyle; senin annen yok mu?” diyecekti; bir baktı bir atmaca gelip karşısındaki taşa kondu.

Her şey anlaşılmıştı. Bir başına yuvasından kaçan yavru serçecik atmacadan kaçarken gözü hiçbir şey görmediği için kendini kangal dikenin dalları arasına atmıştı.

Kangal dikeni bunu anlayınca öfkeyle atmacaya “hey atmaca; gelip karşımda ne duruyorsun öyle efe gibi” dedi.

Atmaca da soluk soluğaydı; “neye geldiğim belli değil mi? Dalların arasındaki serçeyi kovalıyordum. Gelip senin dalların arasına girdiğini gördüm; onu burada bekleyeceğim; nasılsa çıkar” dedi.

Onun bu sözlerine hem kangal dikeni hem de dallarının arasında gezinen rüzgar çok kızmıştı.

Kangal dikeni “utanmıyormusun koskocaman kalıbınla minnacık bir yavruyu korkutmaya. Hadi bas git oradan kızdırma beni” dedi.

Atmaca “Hoh! Hoh!” diye kaba kaba güldü. Sonra “elinden geliyorsa gel de kovala beni. Bir yere gitmiyorum. O serçe nasılsa oradan çıkacak” deyince kangal dikeni çok kızdı; ama yerinden çıkıp da atmacayı nasıl kovalasın?

Çaresizlikle etrafına bakarken gözüne dallarının arasında gezinen rüzgar ilişti.

Rüzgar da kangal dikeninin atmacaya çok kızdığını; ama çaresiz kaldığını fark etmişti. Ayrıca dikenin küçük serçeyi korumaya çalışması da çok hoşuna gitmişti.

Bu hoşlukla rüzgar kangal dikenine “sen merak etme diken dede; biz şimdi o atmacanın hakkından geliriz” dedi ve bir koşu ardıç dalları arasında gezinen ağabeyinin yanına gitti. Ona durumu anlattı.

Ağabeyi “haklısın dikene yardımcı olmalı. Bu şekilde onun yavru serçeye sahiplenmesine destek vermiş oluruz. Ama biz ikimiz yeterli olamayız. Gidip babamıza söyleyelim. O atmacayı kovalar” dedi.

İkisi birlikte ileride yağmur bulutlarını önüne katıp sürükleyen rüzgar babaya gittiler. Ona dikene ‘niçin?’ yardım etmeleri gerektiğini anlattılar.

Rüzgar baba çocuklarının bu güzel duyarlılığından çok memnun olmuştu.

Bulutlara “siz bekleyin ben şimdi geliyorum” dedi sonra “huuuuv” diye fırtınaya dönüştü ve doğru atmacanın yanına gitti. Ona öyle bir üfürdü ki; atamaca az kalsın taşın üzerinden düşecekti. Çok da korkmuştu. O korkuyla havalandı ve havada kaybolup gitti.”

Bunu gören kangal dikeni rüzgar babaya “sağol kardeş. Sayende atmaca belasını kovaladık. Küçük serçecik de kurtuldu” dedi.

Bu sırada yavru serçe de dikenin içinden çıkıp kangal dikenine ve rüzgar babaya ona haber verip çağıran çocuklarına çok teşekkür etti.

Rüzgar baba “bir şey değil ufaklık. Ama yanında her zaman biz ve sığınacağın kangal dikeni kardeş olmaz. Çok dikkatli ol. Annenden izinsiz yuvadan ayrılma” dedi.

Söze kangal dikeni de katıldı “rüzgar baba doğru söylüyor; bundan sonra sakın yalnıza başına yuvadan çıkma” dedi ve rüzgar babaya teşekkür etti.

Rüzgar baba da “ben görevimi yaptım kardeş. Asıl ben sana küçük serçeye sahip çıktığın için teşekkür ederim” dedi sonra yanındaki çocuklarına “bak görüyorsunuz. Annesine babasına haber vermeden çıkıp gidenin başına ne geliyor. İyi ki kangal dikeni onu korumaya almış. Siz siz olun bizden ayrı çekip gitmeyin” dedi sonra “bakın bugün bir şey daha öğrendiniz. O ne biliyor musunuz” diye sordu, çocuklarının cevap vermesini beklemeden “gördünüz; elele verince serçeyi kurtardık. Yani iyiler ele ele verirse bütün kötülerden kurtulur. Bunu hiç unutmayın” dedi sonra “haydi bakalım. Siz de buralarda çok oyalandınız. Bana yardım edin de yağmur bulutunu gideceği yere götürelim” dedi.

Rüzgar baba ve çocukları hep birlikte ‘VUUUV!!’ diye gittikleri sırada yavru serçecik kangal dikenine teşekkür etti ve kendini telaşla arayan annesinin yanına ardıç dalları arasındaki yuvasına uçtu.

 

 
Toplam blog
: 182
: 232
Kayıt tarihi
: 12.02.13
 
 

Sanat Enstitüsü yapı bölümünden 1967 yılında Denizli'den mezun oldum. Buca Mimar Mühendislik Özel..