Kanser Olduğu Hastaya Söylenmeli mi?

Çağımızın hastalığı malumunuz KANSER!

Ailesinde bir kanser hikayesi olmayan kalmadı maalesef. Ne zaman hastalıktan konu açılsa herkes bir yakınının başına gelen kanser teşhisi ve tedavi sürecinden bahsediyor. Her hikaye kendine münhasır. Tüm bu muhabbetlerden önemli notları sizinle paylaşmak istiyorum.

Vücudumuzu iyi tanıyıp, ters giden bir şey olduğunu hissettiğimizde hemen doktora gitmeliyiz. Tüm tetkiklerin yapılması da yeterli değil o tetkikleri iyi okuyan bir doktora denk gelmek en önemli mevzu. Doktorun doğru teşhisi sonrası tedavi sürecini yönetmek, morali yüksek tutmak çok mühim. 

KANSER OLDUĞUNU SÖYLEMEDİK

Kanser teşhisini doktorun önce hasta yakınına söylemesi taraftarıyım ben.  Hastayı en iyi tanıyan kişi olarak hastalığını, onu en az etkilenecek şekilde söyleyebileceğini  düşünüyorum.

"O baş harfi K olan kötü hastalıktan değilim değil mi Doktor?" diyen birine nasıl "Sen Karaciğer Kanseri Oldun" denilebilir ki?

Kemoterapi uygulanmasının zorunlu olduğu hastalarda mecburen hastaya söylenmesi gerekiyor tabi ki. Onun dışında biz belki de o konuda şanslıydık. Sadece iki ayda bir kemo embolizasyon yapılıyordu tümörlere. "Karaciğere işlem yapılıyor, yaralar var onları tedavi edecek ilaçlar veriliyor" diye açıklıyordu doktor. O nedenle her zaman morali yüksekti, tedavi oluyorum, iyi olacağım umudu vardı içinde. O nedenle de 5.5 yıl hayat standardını hiç düşürmeden yaşadı. 

Benim hikayemde, babama  hastalığını tam olarak adlandırmamamızın onun hayatını kolaylaştırdığını söyleyebilirim. Bilseydi ne olurdu "çökerdi". Daha gergin, moralsiz, mutsuz olurdu. Çok güçlü olup hastalığını kabul eden onunla savaşan hastalara şifa diliyorum. Güçlü savaşçılar onlar benim gözümde. Ama 75 yaşındaki bir insan var önümüzde ve Kanserin K' sını duysa o anda kalpten gidecek gibi davranıyor. Ne yapardınız?

Biz sakladık. Bence babam çok farkındaydı her şeyin. Ancak duyduklarına inanmayı tercih etti. Geriye baktığımda "iyi ki de söylememişiz" diyorum. Mekanı cennet olsun. Nur içinde yatsın. 

KANSER OLDUĞU HASTAYA SÖYLENMELİ Mİ? SÖYLENMEMELİ Mİ?

Bu soruyu Onkologlar Bilimsel Kongrelerde tartışıyorlar ve karşıt görüşler birbiriyle yarışıyormuş. Bizim danıştığımız onkolog "söylemeyin, madem düzenli kemoterapi almayacak" dedi. Bizler zaten söyleme taraftarı değildik. Babamın çok hassas haletiruhiyesi vardı. 

"Şu kadar ömrünüz kaldı" denmesinin doğru olmadığını düşünüyorum. Bu bilgiyi taşımak gerçekten çok ama çok zor bir durum. Ben hasta yakını olarak 2 ay ömrü kaldığını öğrendiğimde o ağırlıkla her günüm çok stresli ve gergin geçti. Bunun yanında babama da hiç belli etmemeye çalıştık bu durumu. Hastanın "öleceği zamanı bilmesi" gerçekten de psikolojik olarak uygun bir durum değil. Öleceğimizi bilmek normal bir durum  olsaydı Yaradan bu bilgiyi doğduğumuzda bize verirdi. Değil mi ama?

Hastalığını bilen ve kemoterapilere güçlü bir şekilde göğüs geren ve moralini hep yüksek tutanları takdir ediyorum. Genelde onlar hastalıklarını daha kolay atlatıyorlar. Allah yardımcısı olsun şifa versin.