Kaptırdım kendimi

Hayranım müzikle uğraşanlara. Müzik evrensel. Köpeğim bile uzun hava söylüyor flüt çalarken. Kendini kötü mü hissediyorsun, bas tuşa aç bir şarkı… ‘’Unutamazsın sen beniiii.. Aşkım eder seni deliiii… Dön… Aşkımla cayır cayır yana yana yana dön gururu bırak artık yan bahçeye göm… Beni de kendini de üzme artık dönnnn…’’ Giden gitmiştir artık dön demenin ağlamanın bir anlamı yok ama iyi geliyor işte şarkılar. Gururuysa çoktan yan bahçeye gömdük biz aslında söz yazarlarına iletmek lazım . Madem güncel şarkılar yapılıyor. Tabi vardır arada tek tük, gururu yan bahçeye gömmeyen ama onunda çukuru kazılıdır. Gururun boynunda bir ip, infaz edilmeyi bekliyordur. Yeter ki onurumuz elden gitmesin. Yazan yazmış, besteleyen bestelemiş, yorumlayan yorumlamış, gerisi bizim hayal gücümüze kalmış.

Oğlumun yüzüne bakarken hep ''Sarı odalar'' gelir aklıma Sezen Aksu’dan. ‘’Ben senin hayatından çıktım be oğlum… Ben sen sen diye bittim be oğlum.’’ Duruyorum düşünüyorum. Kolay çizemem insanların üzerine çizgiyi, kolay çıkaramam listemden. Hele hayatımdaki en güzel şeyi çıkmak çok zor olsa gerek. Yangın yeri olur yüreğim bir şarkıdaki gibi. Bu şarkılar bazen su serper bu yangına, bazen de körükler alevleri. Bu yangını yakanlar vardır ya hayatımızda, tek tek gözlerimin önünden geçer. Süt içtim dilim yandı, döküldü kilim yandı… Bu son. Sıradaki benim şarkım işte başladı, ‘’Aşk yeniden Akdeniz’in tuzu gibi… Aşk yeniden rüzgarlı bir akşam vakti.’’ Yine düşünüyorum. Yine kaptırdım kendimi. Bu yaz Akdeniz’de olmalı…