- Kategori
- Sosyoloji
Kar yağıyor geceye.
Dışarıda kar yağıyor geceye.
Üşümeye başladı ayaklarım, ellerim, geceye kar mı yağmaya başladı. Şafaklar da görebilecekmiyim aydınlık yarınları. Gerçekler yazıldığı zaman mı karlar yağar, üşütür insanları, evlerden atılan, ellerinden alınan evleri ve çıkarken sonsuz bir belirsizliğe, ölüme giderken sonsuz insanlar, başlarına ne geleceğinden habersiz, yığınlar halinde giderlerken, kimilerini ölüm mü bekliyordu, korku, açlık ve çocuklarını kaybedenler, alınıp götürülenler, yolda telef edilenler, üşüyorum kar mı yağıyor ne, korkunç gecelerde, gerçekler saklanıyor, gündüzü görmesin diye.
Kar yağıyor, üşüyorum, düşünüyorum geçenleri, unutulur mu gerçekler. Unut diyorlar, Unutmak istiyorum, ama hangisini unutayım..
Osmanlıda yaşanmışlıkları mı? Yoksa sonra ki yaşanmışlıkları mı? Şimdiki yaşanmışlıklara mı?
Dışarıda kar yağıyor geceye.
Kadınlar, kızlar, çocuklar, ihtiyarlar, hasta olanlar, hasta yatağından alıp götürülenler, bir bilinmezliğe.
Düşünün biraz, vicdanınızı görünür kılın...
Yaşanmamış hayatlar, yitik hayatlar, yitik insanlar, yitik çocuklar, öldürülen insanlar.
Dışarıda geceye kar yağıyor, üşüyorum.
Üşümeye bile vakit bulamadan giden yitik insanlar.
Ermeniler öldürülür, kesilir yok edilir, Anadolu'nun her yerinde ve sağ kalan çocuklar dağıtılır muteber kişilere, çoğunluğunu ise devlet görevlileri ve asker olması bir tesadüf müdür? Bir tesadüf müdür? Bunların hepsinin kız çocuğu olması.
Dışarıda kar yağıyor geceye üşüyorum.
Paris, 01.05.2020
- Toplam blog
- : 161
- : 379
- Kayıt tarihi
- : 06.02.07
Matbaacıyım, şu anda malülen emekliyim. Askerden önce şiir denemelerim oldu. Bazı dergi ve gençlik ..