Kara gün; 13 Mayıs

13 Mayıs 2014 ‘de Soma ‘da yükselen dumanlar acı ,hüzün,öfkeyi içinde barındıran bir dalga olarak tüm Türkiye’yi sardı. Maden kazasında 301 Can yitirilmişti. Ateş yine düştüğü yeri yaktı. 1500-2000 TL maaş için hayatlarını her gün karanlık dehliz’de kazanmak için arayanlar işçiler 13 Mayıs günü çıkamadılar. Gün ışığına sonsuza kadar hasret kaldılar.

13 Mayıs’tan bu yana Türkiye, Soma da maden ocağı kazasında yaşamını yitirenlere ağladı.Kazanın sonrasında maden ocağında sığınma odalarının olmadığı, yeterli güvenlik önlemlerinin alınmadığı anlaşıldı. Şimdi sorumluların cezalarını güvenemediğimiz adalet sisteminden arayıp bulacağız. Biz  ülkemizde kendi işçisini bu kadar ucuza çalıştırıp, hakkını gasp eden ,bu kadar kötü şartlarda çalışmayı reva gören sonra da öldüklerinde ağıtlar yakan herhalde dünya üzerinde tek milletiz. 

Böylesine önemli olaylarda görmeye alışık olmadığımız durumlar da çıktı karşımıza. Bunlardan biri de Bakanın çıkıp da aynı gömleği 2 gün giydim diyebilmesi, insanın aklının durduğu yerlerden. Diğer taraf dan kazadan yaralı kurtulan bir işçi botlarını sedyeyi kirletmemek için çıkarmak istemesi de aklın ve kalbin durduğu başka bir nokta.

Olayın başka bir boyutuna gelince gözden kaçan çok önemli bir ayrıntı sonradan ortaya çıkıyor.Uluslar arası çalışma örgütü’nün (ILO) 176 numaralı “Madenlerde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi”  aşağıdaki güvenlik tedbirlerini içeriyor.

 Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 176 numaralı “Madenlerde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi”;ILO neler getiriyor?

-Yerin altındaki tüm kişilerin isimlerinin ve muhtemel konumlarının her zaman (yani gün boyunca) doğru şekilde bilinmesi için bir sistem kurulmalı 
-Güvenli ve sağlıklı çalışma ortamı koşullarının sağlanması açısından, madenin gerekli elektrik, mekanik ve iletişim sistemini de kapsayan diğer ekipmanlarla inşa edilmesini sağlamalı
-Madenin, işçilerin tayin edilen işleri kendileri ile başkalarının güvenlik ve sağlıklarını tehlikeye atmayacak şekilde gerçekleştirmesine olanak sağlayacak şekilde düzenlenmesi ve çalışmasını sağlamalı 
-Uygulanabilir durumlarda, yeraltındaki iş yerlerinin tümünden iki çıkış sağlanmalı, bu çıkışlar yüzeye ayrı ayrı çıkış noktalarından bağlanmalı  
-İşçilerin maruz kalabileceği çeşitli tehlikelerin tespit edilebilmesi ve maruz kalınıyorsa bunun seviyesinin belirlenmesi için çalışma ortamının izlenme, değerlendirilme ve düzenli teftişi sağlanmalı

Buraya kadar normal ama bu maddelere imzasını atmayan Lübnan’dan, Zimbabve’ye 28 ülkenin içinde TÜRKİYE ‘ye de var. Siyasi iktidar bu sözleşmeyi neden imzalamadığının hesabını veremiyor. Böylesine önemli bir olayda siyasi sorumlularda istifa eden yok. Bu sözleşme imzalanmış olsaydı belki de 301 can şuan hayatta olabilirdi.  Tedbirini almayıp her olayı kadere bağlamak gün’ü kurtarmaktan başka bir işe yaramıyor. Bugün kü kazayı 1862 yılında ki ingiltere’de 204 Kişini öldüğü kazaya bağlamak “olağandışı” bir durumdur.

Hayat bizi acı ile sınandığı zaman görmediğimiz ve duymağımız bir çok şeyle karşı karşıya gelebileceğimizi tekrar öğretti. 301 can’la beraber aslında sevdikleri de gitti. Bundan sonra böylesine büyük acıların yaşanamadığı bir Türkiye’yi ümit etmekten başka bişey gelmiyor elimizden.

Derin, sessiz, iyi böylece
Güz, ölülerini bırakan kuşlar
Yer kalmadı acıya ülkemizde
Derin, sessiz, iyi böylece
Gün ortası alacakaranlık bakışlar.

Edip Cansever