- Kategori
- Şiir
Kara Vurgunu
vurgunu göze alamayan denize giremez...
Uykusunda çalındı ümitleri
Neden sonra ağlıyordu
Halbuki düştü, gerçekdışı
Kuş kanadı çırpınışı
Kadar kısa bir zaman
Yaşam da böyleydi belki
Gömdü içine tüm acıları
Dudağından dökülen cümle
Gerçeğin kendisiydi
Gönlünde gökkuşağı olmayanın
Gözünde yaş yoktu
Sızının, acının, ümitsizliğin
Kederin, gamın, bahtsızın
Somutlaşmış haliydi,
Vurgun acıların kendisi
Kim derdi denizde olduğunu
Ku kara vurgunu
Gözyaşı denizinden aldığım