Karaborsa

Niğdeli Bakkal, Yaşar Bakkal, Yusuf Bakkal, Musa Amca, bakkal isimleriydi. Bakkal, dükkanın değil, sahiplerinin isimleriyle anılırdı. Bunların arasında benim yerini bilmediğim fakat büyüklerin bildiği bir bakkal vardı: Karaborsa Bakkal..

Bu Karaborsa Amca her şeyi çok pahalı satarmış, hatta Yaşar Bakkal’dan bile pahalıymış.Bu yüzden Karaborsa’yı hiç kimse sevmezdi, tabi ki ben de.Onu;kocaman kara kaşlı, kara saçlı ve kalın kara gözlükleri olan az ışık alan dükkanının arkasında ki kuyuda para biriktiren aksi bir ihtiyar olarak hayal ederdim.

Aynı zamanda hileciydi, bazı tuzaklar kurar, yağı şekeri tüpü kendi dükkanına düşürürdü.O yüzden büyükler yağ karaborsaya düştü derlerdi.Başka bakkallarda olan kuyruklar onda hiç olmazdı.Her şeyi satardı ama çok pahalı olduğu için herkes gelmezdi.Ancak çok ihtiyaç olunca tercih edilirdi.Ben sadece onun dükkanını merak ediyordum, yoksa gidip ondan alışveriş yapmazdım.Niye fazladan para ödeyeyim ki?

Bir de stokçular vardı.Bu stokçular çok uzakta otururdu.Bizim mahallede hiç stokçu dükkanı yoktu.Stokçu dükkanları malları bütün dükkanlardan toplar, kimsede kalmayıncaya kadar biriktirirdi.Zam gelince de çıkarır, çok zengin olurlardı.Bir keresinde babam salça stoklaması gerektiğini söyleyince çok sevinmiştim.Biz de zengin olabilirdik.Zengin olabilmek demek istediğin her şeyi alabilmekti, ayrıca zenginler Mercedes arabaya binerlerdi.Ben ise sadece iki tekerlekli bisiklet alabileceğimiz için daha da heyecanlanmıştım.Babamın salça stoklarını hatırlamıyorum ama bizim hiç Mercedesimiz olmamıştı.