Karadenizlilik böyle bir şey mi?

Durgunsun, mışıl mışıl uyuyan yeni doğmuş bir bebek gibisin, hafif esinti, yumuşaklık derken birdenbire gök patlar sende ve dalgalandıkça dalgalanırsın, denizin üstünde durmak ne mümkün, vurdukça vurursun; Karadenizlilik bu mudur?

Sakin akarken yaşamda aniden bedenden çıkmak mıdır ve bir başka bedenle - yabancı - geri dönmek midir, gitmemek için diretmek; Karadenizlilik, ha!
Mavi yeşilken, beyaz beyaz sözken, gülüşken, muhabbetten kalabalık, kabalaşıp kararmak mıdır, yanında yörende kim varsa kırıp geçmek midir; Karadenizlilik, hıııııı!

Fındık misali desek, bir iki ay sevmek sevilmek, dolmak boşalmak, coşmak coşturmak, geriye kalan on, on bir ay yatmak mıdır Karadenizlilik, kolay kazanıp kolay harcamak mıdır?

Hamsiyi çorbaya katmak mıdır Karadenizlilik, ekmeğe, pilava, böreğe...
Kemençeyi duydun mu, öne arkaya bakmadan, Doğu'ya Batı'ya horon tepmek midir Karadenizlilik, sevimli bir delilik?
Karadenizlilik burnu uzatıp uzatıp, burnu sokmak mıdır, edebiyata, felsefeye, spora...

Oturamamak mıdır Karadenizlilik, hep konuşmak mıdır, koşmak mıdır, telaş mıdır?

Ne kadar Karadenizsen, o kadar Egesin, Akdeniz, insansın, hayatsın hep taze, bayatlıktan öte.

Karadeniz
Aklımda hep o
Rüyalı geçiş
Aslında sıcak
Depderin deniz
Eskimeyen
Nilüferli seviş
İçimizde
Ziya.

Dedenin dedesinin
dedesine bakıyorsun
hep Karadeniz!

Babanın oğlunun
oğluna bakıyorsun
yine hep
Karadeniz!

Araya giren
Ege'ye bakıyorsun
Akdeniz'e hadi
bir Marmara'ya
zamana akışa
hooooop hepsi
olmuş bir kez
daha Karadeniz!