- Kategori
- Şiir
Karaman Türküsü
Karaman vilayettir, plakası 70’tir,
Konya’ya bağlı değil, ilçeliği bitmiştir.
Tarihteki kökleri derinlere gitmiştir;
Mehmet Bey’den emanet Türkçe dilimiz bizim,
Uygarlığın merkezi olmuş İlimiz bizim.
Atatürk’ün, Yunus’un kökleri bizde yatar,
Mevlana’nın annesi Aktekke’de yer tutar.
Hatuniye medrese, bilimin kalbi atar;
Üniversitemiz var, açık yolumuz bizim,
Mehmet Bey adı verdi O’na İlimiz bizim.
Karaman’ın koyunu bilmez kötü oyunu,
Oğuzlardan geliyor herkes bilir soyunu.
Yiyene helal eder ekmeğini, suyunu;
İmarette aş verir cana elimiz bizim,
Yoksulluğu kaldırdı işle İlimiz bizim.
Bulguru, bisküvisi, elması şan vermiştir,
Güçlü ekonomisi ülkeye can vermiştir.
Üretimde öncüdür, çok imtihan vermiştir;
Barajlar yapıldıkça durdu selimiz bizim,
Verimli topraklarla gözde İlimiz bizim.
Camili, kiliseli, zaviyeli bir ildir,
İnsanı aydın olan seviyeli bir ildir.
Sanata aşkı olan çok üyeli bir ildir;
Yazan, ozan su gibi, dolu gölümüz bizim,
Nevzatlara yurt oldu canım İlimiz bizim.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat