- Kategori
- Şiir
Karamanlı Ali Ünlüer Destanı
Karaman’da güzelin, doğrunun yanındaydı,
Aydınlanma ışığı yayılırken o vardı.
İyi olan ne varsa hep onun şanındaydı,
Karamanlı aydınlar sayılırken o vardı.
İvriz Köy Enstitüsü yetişme ocağıydı,
Öğrenciye açılan muhabbet kucağıydı.
Kökeni Karaman’da İbrala bucağıydı,
Memleket hasretiyle bayılırken o vardı.
Uzun ömür yaşadı boşa gün harcamadı,
Dil Bayramı oluştu en önde onun adı.
Karamanlı yoksulu yardımsız bırakmadı,
Kızılay’la yardımlar koyulurken o vardı.
Yüreğinde coşkuyla bayramların sesiydi,
Karaman'da her şeyin canıydı, nefesiydi.
O Mustafa Kemal'in askeri, efesiydi,
Vatan için gür bir ses duyulurken o vardı.
Karaman sevdalısı sevgili öğretmenim,
Karaman sevgisinde idolüm oldu benim.
Ali Ünlüer gibi ışık takip edenim,
Uyuyan halk uykudan ayılırken o vardı.
Mehmet Bey’e, Yunus’a tüm gönlünü bağladı,
Karaman turizmine çok katkılar sağladı.
Memleket karardıkça ta yürekten ağladı,
Nevzatların yüreği oyulurken o vardı.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat