Karamba karambita köftelerim... Mis mis!

Henüz siyah-beyaz televizyon yayınının yeni başladığı dönemin çocuklarından olduğum için çizgi roman kahramanları daha çok belleğime kazınmış.

Sizler biraz daha televizyon çocuğu kuşaklarından sayıldığınız için Tom ve Jerry gibi çizgi filmler daha çok belleğinizde kalmıştır sanırım..

Aramızda kalsın, ben de izlerdim çaktırmadan Tom ve Jerry'i o yaşıma karşın. 

Bi şey söyleyeyim mi?

Aslında çizgi filmler, bu yaşlarımızda dahi izlenilmesi gereken filmler arasında olduğuna inanıyorum, zira hayata dair estantaneleri çok zengin.

Siyah-beyaz diye başlamıştık..

Evet,

En çok Tombraks okurdum..

Tom Braks..

Tesadüfe bakın, 

Sizinki de Tom, benimki de.

İki yardımcısı, Çiko ve köfteden başka birşey yemek istemeyen Köfteci Tonton ile birlikte kötülerin peşinden koşuşturan Tom Braks'ın en büyük sırrı kılık değiştirmesiydi.. Çinliden Kızıldereliye, bıyıklıdan sakallıya, kadından erkeğe her türlü canlının kılığına girerdi.

Beni en çok etkileyen, kötülerin peşinden koşuşturmasıydı.

Hep mazlumun yanında yeralırdı.

Okuması için bir arkadaşıma verdiğim kocaman ciltli çizgi roman kitabım sürekli olarak işyerimde bulunduruyorum.

Ara sıra bakıyorum..

Konularında şiddet de içermiş olsa, okuyucusuna adalet duygusunu, iyiyi, kötüyü, dostluğu ve arkadaşlık gibi güzel duyguları öne çıkardığı gibi, aynı zamanda karşılık beklemeksizin iyilik yapmanın insana nasıl bir mutluluk enerjisi verdiğini algılayabiliyorsunuz.

Dürüst olmayı..

Namuslu olmayı..

İnsan olmayı, bir dönem çizgi roman karakterleri ile toplumu pozitif yönde gelişmesine yardımcı olduğuna inanıyorum.

Şimdilerde çizgi filmler.

Sabah sabah yeter Memet kafa şişirdiğin.

Dün doyamadığın Sultanahmet'e bugün tekrar git..

Köfteci Tonton misali 'karamba karambita' meşhur Sultanahmet köftecine uğra, oradan medreseye..

Hadi anca anca!..

Hava da güzel..

Hayde haydee.. (biraz laz işi oldi)