- Kategori
- Şiir
Karanlık ruhlar
Çıkmış inlerinden
Korkunun korkusuz efendileri…
Parmaklarında upuzun sivri tırnaklar
Uçlarından irin damlar
Köpükten kulelerinin surlarında
Harçsız hayal taşları var
Köşe başlarında takla güvercinleri
Hemcinslerine gölge satar
Yazıda yabanda
Dünyayı sarmışlar ulu orta
Kanla kinle beslenmiş
Semirmiş şişmiş
Kalın enseli karanlık ruhlar
Durmadan cehenneme odun atarlar
Ak kırıntılı bitkin bir dil ağızlarında
Kurulmuşlar bir korku sofrasının başında
Yoksulun düşünü yerler
Tavan aralarında saçaklarda
Dolaşırlar ulu orta
Karayı karanlığı seven
Kendini bile katıksız yiyen
Karanlık kızıl gözlü ruhlar sardı dünyayı
Şehvet dolu
Saygısız sevgisiz
Göğermiş tarlaları biçerler
İnanları yok iman seçerler
Sokaklarda yollarda
Sırıtırlar ulu orta
Korku kol geziyor seslerde
Evlerde silik sinik ışıklar
Acılar ilmik ilmik
Yitmiş umutlar her yanda
Beklenen bir savaşçı uçar
Ak boynuzlu at üstünde
Kalplerde düşlerde
S.Dündar