- Kategori
- Şiir
Karanlık
Yıldızlar düşüyor bak, parça parça
Can veriyor gölgeler kanlı şafakta.
Güneş sanki olmuş bir kara nokta,
Büyüyen karanlık ruhu sarmakta.
Öyle bir karanlık ki, arzı boğmakta
Arş’ı parça parça yere çalmakta.
Akılları uçurup yele salmakta,
Renkleri karartıp, nuru çalmakta.
Kurtuluş yalnızca tek bir kitapta,
O bir tek kitap ki ruha dolmakta.
Alemleri yıkıp tekrar kurmakta,
Ab-ı hayat çeşmesi altın sunakta.
Canlılar gidiyor bir bir, tabutta
Ölüler canlı canlı, saf saf ayakta.
Şüpheyi, isyanı, zulmü bırak ta,
Hep beraber yönelenim ALLAH’a.