Karanlıkta kaldıktan sonra....Aydınlığın önemi

Odamdaki aydınlanmayı sağlayan ampül aylardır sorun yaratıyor. Bir gün yanıyorsa diğer günler mutlaka tekliyor ve sürekli elektrikçi çağırmak gerekiyor ama öncesinde kontrol kalemi, yedek ampül diğer parçalarla yapılması gerekenleri uygulamayı da ihmal etmiyorum. Sonuç alamadığımda işi bilene danışmalı diyerek artık cep telefonundan ulaştığım, ailemizin elektrikçisine ''merhaba, nasılsınız, bizim ampul yine yanmıyor. Uygun bir saatte uğrayabilir misiniz usta '' dediğimde, ''tamam, uğrarım'' diyerek içimi rahatlatıyor. Usta gelip, ''ne oldu, yine mi yanmıyor? kabloda mı sorun var'' dediğinde alışkanlık haline gelen arıza sayesinde öğrendiğim taktikleri uygulamanın rahatlığıyla, yanıtlar vermek işleri kolaylaştırmış oluyor çoğunlukla. ''Genel sorun, elektrik tertibatının eski olmasından kaynaklanıyor, yenilense iyi olur ama o da çok uzun iş, bir ara konuşalım'' diyerek, olabilecek seçenekleri uygulaması, kısa sürede işini bitirip gitmesinin ardından birkaç gün sorun yaşamıyorum odamdaki aydınlanma ile ilgili olarak.

Sonra, yine tanıdık şikayetler başlıyor önce kıpır kıpır uyarılar, ardından bir anda aydınlığı karanlığa dönüştüren arızalarla birlikte. Üstelik, finaline yaklaştığım bir yazının, okuduğum kitap ya da gazetenin en heyecanlı yerinde yakalıyor her defasında. Olur olmadık saatler olduğu için de iş başa düşüyor. Ayrıca, yürüyüş, halk oyunları çalışmalarına merdiven inip çıkma alışkanlığını da dahil etmek hareketliliği sürekli hale getiriyor. ''Bir, iki, üç....Aç... Kapa...Olmadı, tekrar dene, biraz daha sıkı tak...Merdivenden in...Tekrar çık...Tamam'' derken yeniden aydınlığa kavuşuyorum.

Geçtiğimiz günlerde, kısa aralıklarla yaşadığım bu sorunu çözmek, işlerimin yarım kalmamsını sağlamak, zaman kaybını önlemek için bizim usta ile yenileme çalışmalarını konuştum detaylı olarak. ''Tamam, bu sorunu çözelim'' diyerek yapılması gerekenleri anlatıp hemen söylediklerini uygulamaya geçti. Uzun kablolar, yenilenen parçalar, derken nihayetinde bitmiş oldu sorunlu işler. Artık, merdiven antrenmanları yapmıyor, iş merdivenini odamda tutmuyor, çekinerek ustayı aramıyor, ampülle oynamıyorum acaba gevşedi mi, kabloda mı sorun var bir bakayım demeye gerek olmadığı için. Odamın aydınlık sorunu çözüldü ve yüzüm gülüyor.

Düşünüyorum da, karanlıkta kaldıktan sonra aydınlığın önemi daha iyi anlaşılıyor. Tıpkı, hastayken sağlığın, kaybedince değer verdiklerimizin değerini anladığımız ya da hep aynı kalacak düşüncesiyle tedbir almaya gerek görmediğimiz durumlar değiştiğinde, ''keşke''ler yaşadığımız gibi.

Karanlıkta kaldıktan sonra, daima aydınlıkta olmak için, tedbirli olmanın, sorunları çözerek sonuca ulaşmanın yaşattığı keyif daha iyi anlaşılıyor... Karanlıkta kaldıktan sonra, doğan güneşin, aydınlığın, geleceğe umutla bakmanın önemi daha iyi anlaşılıyor... Karanlıkta kaldıktan sonra.....Aydınlığın değeri daha iyi anlaşılıyor.

Karanlıkta kalmayacak günler dileğiyle......

fotoğraf kaynağı: Jım McNıtt