Karapürçek

M.Sunullah ARISOY’un bir köy öğretmeninin çevresinde gelişen olaylardan yola çıkarak köy ve köylü sorununu işleyen romanı. Romanın kahramanı öğretmenin anasından ayrılışının anlatıldığı ilk satırlar ve kasabanın güne başlayış tasvirleri sizi hemen kendine çekiyor. Bende bu anlatılanları yaşadım diyorsunuz kendi kendinize. Sanki yazar sizin hayatınızı kaleme almış. Herkesin ortak noktalarını yakalayıp, geniş kitlelere hitap edebilme becerisi...

Yazarlık bu olsa gerek. Önce bir tren yolculuğu yapar kahramanımız. İneceği istasyonda onu karşılamaya gelecek adamı beklemesi uzun uzun anlatılmış. Öğretmeni karşılıyaçak adam sonunda gelir... Yola koyulurlar. Tabi beygir sırtında... Köydeki ilk günün sabahı erkenden kalkar genç öğretmen. Kolaymı öğretmeni istasyonda karşılayan Ali isimli köylü daha önceki öğretmenlerin köylü tarafından sevilmediklerini çıtlatmıştır laf arasında. Köy muhtarı ile geçen konuşmalarını tahmin edin. Okulun eğitime açılışı, çocukların okula başlamaları, köylü ile sürtüşmeler. Öğretmen genç ve İstanbullu, köylü belki daha önceki öğretmenleri sevmez ama bizim öğretmen istisna kendini köylüye ve de köyün güzel kızı Zehra’ya sevdirir. Aşklarını soruşturmaya müfettiş gelir. Güya genç öğretmen Zehra’yı bekâr odasına almış. Odadan çıkarken Zehra kaçırılmış. Suç öğretmene kalır. Jandarma gelir köye öğretmeni sorgular. Suçsuzum der ama inanmaz jandarma. Derken Zehra yaralı halde bulunur... İndiği istasyonda elinde tahta bavulu ile genç, kırgın ama onurlu bir öğretmen, bu kez trenin gelmesini bekler geri dönmek için. Karapürçek bundan sonraki öğretmenleri nasıl karşılar bilinmez fakat öğretmenler tüm köyleri ve köylüleri ön yargısız sever, bunu çok iyi bilirim. (Bu romanı yıllar önce okumuştum, tekrar hatırlanmasını istedim. Umarım edinir ve okursunuz.)