Kararsızlık

“Karar verdim” cümlesi ağzımdan en zor çıkan cümlelerden birisidir. Herhangi bir konuda karar vermek öyle zor ki; bütün seçenekleri tek tek düşünmek, bütün olasılık hesaplarını yapmak ve o olasılıklara göre alınabilecek tüm önlemleri araştırmak gerekiyor.

Kararsızlık sorunu yaşayanlar bunun nasıl korkunç bir durum olduğunu ve insanın bütün enerjisini aldığını bilir.En sonunda en kötü karar kararsızlıktan iyidir diyerek mecburi bir karar verilir, kararın doğruluğundan çok, o konuyu artık düşünmek zorunda kalmamak insana büyük bir rahatlama hissi verir..

Çocukluğundan beri bir şeyi isteyip, bütün hayatını ona göre düzenleyen insanlara bayılıyorum. Ama bir taraftan da çok sıkıcı geliyor. Zira insan sürekli değişim içinde iken nasıl hep aynı şeyi isteyebiliyor, bu beni hayrete düşürüyor. Karar vermenin benim gözümdeki anlamı kendini bir şeye bağlamak. Öyle ki, iki gün sonrası için randevu vermek bile benim için kabus; ya o gün canım istemezse, ya o gün evden çıkmak istemezsem, iki günde bir çok şey değişebilir değil mi?

.

Gittiğim onca kişisel gelişim eğitimleri, okuduğum onca kitaplar hep aynı şeyi söylüyor. Bir hedef belirleyin, kararlı ve azimli olun, ne istediğinize karar verin vs. vs..Bütün bunları öğrenip de uygulamada zorlanmak hiç hoş değil tabi ki. O nedenle kararsızlığımı mercek altına almaya karar verdim.

Ben o kadar kararsızım derken aslında genelleme yapıyorum. Karar verip de yılmadan uyguladığım herhangi bir şey yok mu hayatımda diye bir düşündüm..Epeyce bir düşündükten sonra birkaç şey buldum. Mesela bu kişisel gelişim konularında kendimi şaşırtacak kadar kararlı ve azimliydim. Karda kışta bakkala gidemeyen ben, 3 vasıta değiştirip kurslara gitmiştim. İstediğim zaman kararlı olabiliyordum. Bu konuda kendimi ikna etmiştim. Bu durumda “ben her zaman kararsızım” inancını kendi içimde yıkmış oldum.

Bir sonraki soru ise karar vermem için gereken şartlar nedir? Bu sorunun cevabı için kararlı olduğum durumu incelemem gerekti.

O zaman ne olmuştu içimde de ben o kadar çabuk karar verip, azimle devam etmiştim? Benim çok istediğim bir şeydi.

Çok istemem için ne gerekiyor?

O şeyin benim ihtiyaçlarımdan birisine cevap vermesi gerekiyor.

Demek ki kararlı olmam için o konuda çok istekli olmalıyım, bir şeyi çok istemem için de o bir ihtiyacıma karşılık vermeli..

İnsan nelere ihtiyaç duyar? Maslow’un ihtiyaç piramidini düşünürsek her aşamada ihtiyaçlarımız değişiyor. Temel ihtiyaçlar, güvenlik ihtiyaçları, sevgi ihtiyacı, saygı ihtiyacı, kendini gerçekleştirme ihtiyacı. Sevgi ihtiyacında olan bir insan, temel ihtiyaçlarla ilgili bir konuda sorun yaşamaz. Onu aşmış olduğu için temel ihtiyaçlarla ilgili bir konu o an için ihtiyaç hissini vermeyecektir.

İhtiyaç hissetmem içinse, o konunun şuan bulunduğum seviyeye hitap etmesi gerekiyor. Karnı tok olan birisine hangi yemeği istediğini sorarsanız, karar vermekte zorlanır çünkü ihtiyacı yoktur.

Konumuza dönecek olursak; kararsızlığımın altında yatan ihtiyaçlarımı belirleyememekmiş.

Diyelim bir kıyafet almak istiyoruz mağaza mağaza dolaştığımız halde bir türlü karar verip alamıyoruz. Bu durumda kendimize sormamız gereken soru; bu kıyafeti giyince ne hissetmek istiyoruz? Hangi ihtiyacımıza cevap vermesini bekliyoruz? Temel ihtiyaç olan örtünme mi? Sevgi ihtiyacında olan beğenilme mi? Eğer bunu bilirsek kararımızı çok daha kolay verebiliriz. Tecrübeyle sabit.

Kararsızlığın birçok sebebi olabilir. Bazı kişilerde sorumluluk almaktan korkma olabilir, bazılarında ise ne istediğini bilememe.. Bir konuyu ya da huyumuzu incelerken genel kabul gören düşünceye saplanmayıp, kendi cevaplarımızı kendi içimizde aramak en doğrusu. Her insan tek ve özel olduğuna göre, cevapları da kendine özel olacaktır.

Kararsızlık konusunda uygulamış olduğum bu yöntem her konuda uygulanabilir. Yemek yeme, sigara bağımlılığı gibi insanın kendisini rahatsız hissettiği her konu mercek altına yatırılıp gerçek sebepler bulunabilir.