Karda şemsiye açanları esefle kınıyorum!

Evden bakıldığında dışarıda pırıl pırıl bir hava var. Sokakta yürüyenleri izlediğinizde ise camın iç tarafında olduğunuz için kendinizi şanslı sayıyorsunuz.

Yine de açık havanın cazibesine kapılıp 'acaba dışarı çıksam mı' diye düşünmeden edemiyorsunuz.

Aslında bizi psikolojik olarak korkuttular. Kar geliyor, dolu geliyor diye.

Ne gelirse gelsin... şeker miyiz eriyelim!

Sonuçta hayat devam ediyor, herkes sokakta. Öğrenciler okullarında, insanlar işinde gücünde

Artık her havadan nem kapar olduk. Yağmurun yağması, karın yağması, güneşin açması.

Botox yaptırıp yüzünü gerdiren kadınlar gibi her havaya şaşkınlık ve hayret nidasıyla bakıyoruz...

Sanki gökyüzünü yağmuru çamuru ilk defa görüyormuşuz gibi.

Karşı balkonda mis gibi bembeyaz çamaşırlar sallanıyor... kokusu buraya kadar geldi...

Aklımda eski güzel bir şiir...

Biryer düşünüyorum, yemyeşil,
Bilmem, neresinde yurdun?
Bir ev, günlük güneşlik,
Çiçekler içinde memnun.

Bahçe kapısına varmadan daha,
Baygın kokusu ıhlamurun,
Gölgesinde bir sıra, der gibi;
— Oturun!

Haydi çocuklar haydi,
Salıncakları kurun!
Başka dallarsa, eğilmiş;
— Yemişlerimizden buyurun!

Rüzgar esmez, konuşur;
— Uçurtmalar uçun, çamaşırlar kuruyun.
Mutlu olun, yaşayın,
Ana, baba evlat, torun.

Z. Osman SABA

:) İyi bayramlar...

DipNot: Karda şemsiye açanları esefle kınıyorum! Onlar benim arkadaşım olmasın...

http://www.esmakahraman.com/karda-semsiye-acanlari-esefle-kiniyorum/