Kardan İstanbul

Bebeler için korunulması gerekendir, kar. Daha hazır değillerdir bu doğa harikası ile karşılaşmaya. Çocuklar için oyun hamurudur; oyundur. Soğuktan eller tir tir titrese de büyüklerden gelen son bir azar ve eve dönüş serzenişine dek kar topu yapmaktan alamazlar kendilerini. Kimileri estetik kaygısı ile havuçtan vazgeçmezken burunda, kimileri tahta kullanarak olayı sadeleştirmeyi tercih eder. Aynı dönemin bir kısım çocuğu için ise özlemdir, kar. Bu sene yağsa bari diye içlenerek kara kıştan görüntüler izlenir akşam haberlerinde. 

Yaş ilerler... Lisede hoşlanılan kıza atılan kar taneleri, kavga nedeni de olabilir ergenler arasında. 

Üniversitede şenliktir, kar yağışı: poşetler üzerinde ve kaygan pistlerde, çığlıklara vesile olur sınav dönemlerinde. Evvelinde kara aşina olanların, karla üniversitede tanışanların bu coşkusunu, kibirle seyretmeleri ise pek hoştur. 

Yaş ilerledikçe kar, içerdiği güzellikleri bir bir geride bırakır. Önce oyun olmaktan çıkar, sonra heyecan, sona coşku. Kayak tesislerinde tatile meze özellikleri ise belirli bir zümre için geçerlidir. Zamanın bebesi; trafik çilesinden, soğuğundan şikayet ederler de istemez şimdi kar yağmasını. Geçim derdi, hayat meşgaleleri hayatı beyaza boyayan bu güzelliği görmeye engel olur. Karamsar olmamak lazım tabi! Zira karın güzelliğini hakkıyla her daim görecek çocuklar, ergenler, gençler her daim buradalar.