Kardelenin Evcilik Oyunu!

Gelinlik giymiş çocuklar! Ne acı. 

Annelerinin şefkatine muhtaç, bugün açsa koynunu o kadın öylece uzanıp uyuyacaktı, ama babaları dinlemedi bir Töre’dir sürüp gitti. 

Henüz 13 yaşında o cılız bedenine ilişen ilk erkek elini keşfetti. Bağırmak geldi içinden sustu. Çünkü biliyordu. Buralarda normaldi, olmalıydı bu. 

Yaşlı bir sevgili sardı gecelerce. O her öpüş bir bıçak gibi saplandı kalbine. Sessizce ağladı çaresizce çırpındı, belki bazıları kabullenmedi. Başka bir babanın koynuna girmek istemedi, haklıydı da. 

Olur ya ben çocuğum, bu elbise bana büyük dediler. Bir namlu dikildi alınlarına ya da koca bir el dolandı o sırma saçlarına “GİYECEKSİN!” dediler. O koca sesler içinde ağladı küçük kız. Daha fazla dayanamadı giydi ve sustu. 

Öyle bir sustu ki; hayat durmuştu artık. Kır atına binip geçtiği evinden yaralı bir yürekle gidiyordu. Arkasına baktığında o bez bebek yine avlunun orta yerinde duruyordu. Anneciği kızının kıyafetlerine sarılarak uyudu. 

Belki o da razı değildi, ama ne yapabilirdi? Kendisine zamanın en kötü günlerinden birinde o eller uzatılmıştı. Bu adam senin kocan dediklerinde o daha evciliği anlamamıştı. Arkadaşlarıyla oynadığı bu oyunun içinde olacağından haberi yoktu 

Şimdi küçük kız yürüyor meydanda. Utanarak giydiği bu elbisenin içinde toprakları istiyor, duyan yok. Koca bir çukur açılsa içine düşsem, hiç evlenmemiş olsam, hiç büyümesem. Annem yine küçük ellerimi öpse, saçlarımı tarasa ben körpe bir çocuk, nasıl anne olurum. Bir çocuk nasıl olur da kendi bebeğine bakar? 

Baba! vicdanın yok mu senin? Kendin de görmedin mi, annemin dünyasını. Benim dünyam da küçük. Ben daha açmadım. Tomurcuk olan kardelenim, büyümedim. 

Okuyacaktım belki ellerimde mis kokan o sarı sayfalı kitaplar, koca diye tut dediğiniz bu adamın eli yabancı bana; 

Ben öğretmenimin ellerinden tutmalıydım. 

Ben annemin ellerlinden tutmalıydım. 

Ben, bana bunu reva görmeyecek bir babanın evladı olmalıydım! 

Anne,  

Burası çok soğuk, bu gece gelsem senin koynunda yatar mıyım? 

BIRAKIN O KÜÇÜK KIZ OKULUNA GİTSİN, KORKTUĞU BİR ADAMIN KOYNUNA DEĞİL!!! 

Handan.