Kardeş geldi

- O senin kardeşin olacak, onu çok seveceksin değil mi Rüya’cığım? 

- Ebet 

- Onunla oyunlar oynayacaksın, oyuncaklarını vereceksin değil mi? 

- Ebet 

- O sana abla diyecek sen onu korursun değil mi? Bir tanem. 

- Ebet 

Son altı aydır annem günbegün şişen göbeğini açıyor, kafamı karnına yaslatıyor ve aynı sözleri bana tekrarlatıyordu. Ne olduğunu bilmiyorum, annem Elif gibi küçük bir kardeşin olacak dedi, iyi bir şeydir sanırım. Benim annem bana her şeyin en güzelini alır, benim için en iyisini yapar. Kardeşte iyi birşeydir herhalde. Canım annem benim, doğduğum günden beri birlikteyiz, hiç ayrılmadık seninle, son zamanlarda bilgisayarla vakit geçiriyorsun, ben bunu bile kıskanıyorum biliyormusun. 

Geçen gün senin üzerinde yaptığım deneylerden birini daha yaptım. Sen bilgisayar başındaydın ve benimle ilgilenmeni sağlamam gerekiyordu. Elimdeki su bardağını, içindeki suyla birlikte beton zemine fırlattım, bardak kırıldı, yerler cam parçaları ile doldu, ıslaklıkta cabası. Bana kızdın, popuşumada bir sille çaktın ama olsun en azından benimle ilgileniyordun. Yemek yemediğim zamanda çok üzüldüğünü fark ettim, ben bir lokma yemek yiyeyim diye şekilden şekile giriyordun, en çok köpek ve uçak taklidi yapman hoşuma gidiyordu. Bana tekrar bu taklitleri yapabilmen için ağzımı kitleyip, kafamı sağa sola çevirerek benimle ilgilenmeni sağlıyordum. Sonra sen anneanneme telefon açtın, yemek yemiyor ne yapacağımı bilmiyorum dedin, tamam annen olabilir ama aramızı bozdu, bir de babama söyledin anneannemin söylediklerini; 

Aç kalırsam yemek yermişim, hiç ısrar etmeyecekmişsin, dikkat çekmeye çalışıyormuşum. Ama o bizim oyunumuzdu, bütün büyü bozuldu sen anneni dinledin, uçak uçurmadın, köpek taklidi yapmadın, bende inatçıydım, uzun müddet yemedim, sonra yedim ama olsun, bayağı dikkatini çekmeyi başarabilmiştim. 

Canım annem güzel bir kadındın aynanın önünde duran şeyleri sürdüğünde dahada güzel oluyordun. Biliyormusun ben seni taklit ediyorum, ara sıra odana giriyor senin sürdüğün şeyleri bende yüzüme sürüyorum. Fark edince kızıyorsun ama olsun annem, bu bir deney ben senin neye, nasıl tepki vereceğini öğrenmeye, bayılıyorum. 

Anneannem geldi, herkes bizde. Canım annem çok telaşlısın, valiz hazırlıyorsun, bir yere mi gidiyoruz. 

Babam beni kucağına alıp, karşıda oturan Hatice teyzeye bıraktı. Ben figan feryat durumdayım. Avazım çıktığı kadar bağırıyorum, nafile babam bıraktı gitti beni, içimi çeke çeke, hıçkırararak ortadaki oyuncaklarla oynamaya başladım. Kırmızı ışıklar saçan havucu yiyen tavşan dikkatimi çekmişti. Kandırmışlardı beni, çocuğum ya. Babam geldi, kucağına aldı beni. Burnumu boynuna dayadım, kollarımı boynuna dolayıp kokunu içime çektim. Ne güzel kokuydu bu kokular, oooooh, ana kokusu, baba kokusu onlar benim canım. 

Evimize geldik. Kapıyı anneannem açtı, telaşlı bir koşuşturmaca vardı içerde. 

- Prenses gelmiş, aman da aman prensesimiz gelmiş, annesi ona kardeş getirmiş. 

Tavırları çok yapmacık geldi bana, annemin yanına girince dondum birden, annemin kucağında bir şey vardı. Kardeş buydu galiba, annem beni öptü ve bebeği artık kızım büyütecek koruyacak dedi. Kardeşi anneanemle birlikte beşiğine koyduk. 

Küçücüktü, elleri minicikti, gözleri kapalı idi. Kafasını çevirmeye çalışıyor, minicik ağzı ile garip hareketler yapıyordu. Ben bununla oynayabilirdim çok sevimliydi, annem oyuncaklarımı paylaşmamı, birlikte oynamamızı söylemişti. Koşarak odama gittim, sarı saçlı bebeğimi alıp yeniden içeri geldim, en sevdiğim bebeğimi ona verebilirdim. 

Bebeği beşiğin içine attım,  

- Ne yaptıııın…. 

Çok bağırdılar kızdılar bana, ama ben oyun oynayacaktım. Bana kimse kardeşe bebek atmamak gerektiğini öğretmemişti.