Kardeş hukuku

Annemiz babamız olacak, çünkü onlar olmadan biz olamayız. Amcamız, halamız, teyzemiz de bu bağlamda olur/olabilir. Ancak illa da bir kardeşimizin olması hayati bir konu değil; olursa olur olmazsa olmaz, hiç kardeşi olmayanlar napıyor!

Herkesin illa da bir kız ya da erkek veya hem kız hem erkek ablası, kız kardeşi, abisi, erkek kardeşi olur/olmalı şeklinde bir algı var. Çoğumuz isteriz ama olmadı diye de dünyanın sonu değil. Hem olmamasının da faydası olabilir; ilgiyi paylaşıyorsunuz, mirası paylaşıyorsunuz…

Kardeşin ayrıca başka sorunları da var; erkekse sana karışıyor, kız ise korumak zorunda kalıyorsun. Ayrıca anne baba seni daha fazla sevdi, onu daha fazla sevdi muhabbetleri. Bir kimsenin kendi öz kardeşi dışındaki hiç kimse kardeşi değildir.

Kardeşinizi kardeşim diye sevmek zorunda değilsiniz, severseniz seversiniz; bu anlamda kardeş diğer insanlar gibidir, dokuz ay aynı karında yatmış olsanız bile. Kardeşler arasındaki ticari ilişkiler, alıp vermeler kuralsız ama bu durum hoş değil, kavgaya neden oluyor; borç versen ayıp oluyor, istesen ayıp oluyor ama vermen/istemen gerekiyor yani çözümsüz.

Kardeşle arkadaş gibi… Yok olmaz, kardeş olması engel. Kardeşinle birlikte bazı şeyleri yapamazsın, yanında serbest konuşamazsın, onun görüp bileceği bazı şeyleri de yapamazsın. Kardeş her zaman yanında olduğumuz ama birlikte yaşamadığımız kimsedir.

Kardeş karısı/ya da kocası alınır mı? Kardeş karısının bir kutsiyeti yoktur, sonuçta yabancı bir kadın, o da istiyorsa alınır. Gizli aşk, ilişki filam diğer kadınlarla aynı; yani enses sayılmaz (Enses olması için anne, baba, kardeş olması gerekir)

Küçük kardeş büyük kardeşten önce evlenebilir mi? Talibin yoksa seni mi bekleyeceğim. Ya da mesela hiç evlenmek istemiyorsun… Anne babanın kardeşlerden birini ya da bir kaçını diğerlerinden daha fazla sevmesi normal ve hakları. Hiçbir anne baba çocuklarını birbirinden ayırmaz denir ama elbette doğru değil. Hem zaten sevgi asla herkese eşit gösterilemez; mutlaka birini diğerinden daha fazla seversiniz; öz çocuğunuz olsa bile… Ayrıca kendini sevdirmek diye bir şey yoktur çünkü sevgi zorlama bir duygu değildir.

Baba mirasını çocuklarına eşit dağıtmak zorunda değildir, istediğine istediği kadar verir. Babanın gelinle, annenin damatla ilişkileri ahlaki açıdan etik olmamakla birlikte karşı tarafın da onayı olmak şartıyla böyle bir olay vuku bulduğunda kıyamet kopmaz; çünkü sonuçta damat da gelin de kendi evlatları değil. Ancak taciz ve zorlama ahlaksızlıktır.

Kardeşin yakın; yeğenin biraz uzak, yeğeninin çocuğunu tanımasan da olur. Torununun oğlundan daha yakın olması gibi yeğenin sana kardeşinden daha yakın değildir. Normalde yeğenle hele hele de yeğenin oğlu/kızıyla evlenilebilinir mi bilmiyorum ama alışkanlık olmadığı için insana tuhaf geliyor. Amca, yeğen, dayı, hala, teyze… Anne, baba, kardeşler, kaynata, kayınvalide… Bunlara baldızı, enişteyi, sütanne, süt evlat, kuzen,  biz beraber büyüdük, o benim kardeşim’leri de ekle nüfusun yarısı boşa çıktı. Anne, baba, kardeşi çıktıktan sonra kalanlar arasında ciddi gönül durumları olursa ne olacak? Çözüm kolay, kendini asar olur biter!

İnsanın kardeşini kardeşi olduğu için koruma zorunluluğu yoktur. Keza ona kardeşi olduğu için bakma zorunluluğu da yoktur. Aslında kardeşlik aynı anne babadan olmanın ötesinde fazla bir şey ifade etmez. Kardeşinizin sizi sevmesini istiyorsanız “Kardeşim mecbur sevecek” diyemezsiniz. Aile bağları sadece bağdır, mucize yaratmaz.

Kişi istemediği kardeşini reddedebilir ve kimlik kayıtlarından sildirebilir. İki kardeş aynı kıza/erkeğe âşık olabilir. Bu tür ilişkiler diğer insanlarla aynıdır. İki kardeşin sevdiği kızı/erkeği elde etmek için birbirleriyle kavgaları normaldir. Karşıdakine sorulur. Sen hangisini istiyorsun? Olay biter. İki kardeş aynı kişiyle (hatta kuma olarak) evlenebilir. Yani kişi baldızını alabilir, eniştesine varabilir. Günümüzde kardeşler arası ilişkiler hayat gerçeklerine göre değil etik/ahlak kurallarına göre yürümektedir.