KARDEŞİME

Birkaç gündür seni düşünüyorum yine. Şimdi benimle burada olsaydın çok mutlu olurduk eminim. Değiştim ben eskisi gibi değilim. O asilik, o memnuniyetsizlik eskide kaldı. İlaçlar sayesindedir belki… bilmiyorsun tabii, uzun zamandır sakinleştirici kullanıyorum, şu anti olanlardan. Bilmediğin çok şey oldu. Doğup büyüdüğüm kenti terkettim mesela. Küçük bir kasabadayım şimdi, sen de severdin görseydin buraları. Kırkından sonra değişir mi insanın sevdiği şeyler? Benim çok değişti, artık yazları sevmiyorum mesela. Sonbaharı özlüyorum her mevsim. Fotoğraf çektirmekten hiç hoşlanmıyorum, eski şarkılarda hüzünlenmiyorum artık. Şiir de yazmıyorum, yazdıklarımın hepsini yok ettim. Kaçırdığım çok şey oldu yas tutarken, bazen onları yeniden yakalamak için uğraştığımı fark ediyorum. Dedim ya ilaçlar da etkili tabii, bazen hiçbir şey hissetmiyorum, özlem dışında, o hiç dinmiyor. Gittiğim her yerde seni düşünüyorum, yanımda olsaydın şimdi, her şey bambaşka olurdu diyorum. Kimbilir belki de başka bir boyutta mutlu mesut yaşıyoruzdur seninle.