Karmakarışık 1

İlk defa giriş, gelişme ve sonuçsuz bir şeyler yazacağım. Sonuçları yok galiba ve uzun zamandır aramama rağmen cevapları da..

1) Neden ilk insanlardan beri aşk olmasına rağmen biz aşkı yaşamakta bu kadar ilkeliz? Bir türlü bunu sisteme oturtamayışımızın sebebi nedir? Yoksa aşk bir ütopya mıdır?

2) İnsanoğlu her konuda bu kadar marifetliyken niye aşka gelince bu kadar beceriksiz olur. Her şeyi mükemmel yapan, planlayan insana bir anda ne olur? Kendini mi unutur?

3) Bir erkeğin kötü bir tartışma yaşandıktan sonra taksinin arkasından deli gibi koşması niye sadece kliplerde görebileceğimiz bir sahnedir? Yönetmenler kalbi kırık bayanlara yazık ettiklerini düşünmezler mi? Gerçekten böyle erkekler var mıdır? Ya da tüm o yaşananlardan sonra gerçekten o kaçan taksiye yetişmesine gerek var mıdır?

4) Sevgililerine kötü davranıp sonra bırakanlar bir canavar yaratıp ortaya saldıklarını görmezler mi? Bir başkasının canavarıyla karşılaşma ihtimallerini hiç mi düşünmezler?

5) Niye telefon özrümüz vardır? Sadece on bir rakam çevirmek ve nasılsın demek hayatımızdan kaç yıl götürür?

6) Niye ilişkilerde bir taraf daha çok sever? Çok seven tarafın ruh hastası olabilme ihtimali nedir?

7) Niye en kötü zamanlarımızda kimse yanımızda olmaz? Ya da o halde herkesten kaçışımızın sebebi nedir? Bu ego da nedir?

8) Niye güzel şeyler hep uzaktadır? Aslında elimizi uzatsak o kadar da uzakta olmadıklarını görebilir miyiz?

Yoksa gerçekten uzaklar mıdır? Somut veya soyut mesafeler gerçekten var mıdır? Yoksa mesafeler bize mi bağlıdır?

9) İnsan gerçekten kafasına estiği gibi yaşamalı mıdır? Rüzgar nereden eserse oraya savrulmak kötü ruh halinde insana iyi gelir mi? Yoksa herşeyi kafaya takıp burnumuzun dikine aynı yönde gitmek mi doğrudur? O kulaklarımızı çınlatan acı donkkk sesi ne kadar etkilidir? Yan etkileri var mıdır?

10) İnsan çok dertliyken bir bardak suda sarhoş olabilir mi gerçekten? Ya da hayatı gidenlerin ve bitenlerin ardından böyle seyret seyret nereye kadardır? İlla dertten sarhoş olmaya neden kendimizi şartlandırmışızdır? Mutluluktan sarhoş olmak bu kadar zor mudur? Mutluykende içilen bir bardak su bizi sarhoş edebilir mi?

11) Niye başka insanlar bu kadar önemlidir? Niye hep başkaları yüzünden tartışırız? Hatta konu bize gelince tartışmadan bu kadar kaçarız? Söyleyecek sözümüz mü yoktur? Bu sessizlik karşı tarafı çıldırtmaz mı?

Bu sorularımın sonu gelmez. En iyisi her şeyi tadında bırakmak. Ben uzun zamandır kendime bu soruları soruyorum. Cevapları bilenleriniz varsa lütfen yardım ediniz.

Devam edecek...