Karmaşık

Hayatı düz ve kaygan bir zemininde yaşıyor duygularımız. Her an yer, her an şekil değiştiriyor en ufak bir sallantıda. Ya da kayıp gidiyor geriye izleri kalıyor yaşadıklarımızın. Bugün yürüdüm, bugün düşündüm. Geçmişim neydi, geleceğim nasıl, bugün ne yapıyorum??

Bir sürü cevapsız soru buldum belleğimde. Cevaplasam dedim, cevaplayamadım. Karmaşıktı cevaplarım. Tıpkı sorularım gibi. Sonra bir oyun oynadım kendi kendime. Hiçbirşey düşünmeyeceksin dedim. Sadece o an için yaşayacaksın. Olmadı. Bu oyunda da diğelerinde yaptığım gibi mızıkçılık yaptım. Sonra mantığım küstü benle, mantıksız kaldım...

Hayatın sırrını çözemedim. Zor bir bilmece gibi, bazı kareler boştu. Doldurmaya çalıştım, mürekkebim bitti. Hep böyle zamanlarda aksilikler olur ya.

Sonra yazmak istedim. Kelimeler kifayetsiz kaldı hayatın gizinde!

Geçmişten ağaç gelecekten salıncak yaptım kendime. Bugünü de yanıma aldım. Çocuk oldum sonra. Çocuklara imrendim. Düşüncelerimi bir denizin kıyısına bıraktım. Deniz taştı. Kendimde bıraktım, aklım şaştı. Bilmediğim ve asla bilemediğim bir girdapta kayboldum.