Karneyle ekmek, karneyle yumurta

İkinci Dünya Savaşı sırasında Türkiye, İsmet İnönü’nün çabalarıyla savaşın kenarında durmuş, o yılların sorunları içinde büyük sıkıntılar çekmiştir. Ekmek o sıralarda karneyle dağıtılmıştır, açıkçası herkese sınırlı sayıda ekmek verilebilmiştir. Savaşın sorunsalıdır bu, bolluk içinde geçmesini bekleyemezsiniz.

Ne var ki, bu sıkıntılı dönemler sağ partilerin diline pelesenk olmuş, insanlardan bu yolla çok oy toplanmıştır. Üç binli yılların başında bile durum farklı değildir. Demek, ülkemizde neredeyse 70 yıldan fazla zamandan beri, bu yolla propaganda yapılmış, bu yolla oy toplanabilmiştir ve toplanmaya devam edilmektedir.

Türkan Saylan, ‘At Kız’ adıyla anılarını yazdığı kitabında annesinin İsviçreli olduğundan söz ediyor, o zamanlar savaş nedeniyle İngiltere’ye göçüp orada yaşadığını anlatıyor. Asıl sözünü etmek istediğim konuyu Türkan Saylan’a bırakıyorum şimdi:

“Annem, Birinci Dünya Savaşı sırasında 5-10 yaşlarını sürüyormuş; savaş sonrası, yaşadıkları İngiltere’de çok zorluk çekmişler, her şeyin karneyle verildiğini, haftada verilen bir yumurtanın, haşlanıp bölünerek dört kişiye paylaştırıldığını anlatırdı.”

Demek, karneyle yiyecek verilme olayı, yalnızca Türkiye’ye özgü bir olay değil! Sömürgeci İngiltere bile savaş yıllarında zorluk çekmiş.

Bilen bilsin, aklı olan kavrar zaten, benimkisi minik bir anekdot!