Karpuz Kabuğundan Reçeller Yapmak

Karpuz benim en saygı duyduğum yaz meyvelerinden biridir. Meyve midir, sebzemidir diye tartışılması da umurumda değildir. İnandığım tek şey bir meyvenin yaşamın içinde bu kadar değerli biçimde yer almasıdır.

Vıcık vıcık yaz sıcaklarında adım başı kurulan karpuz tezgâhları da bu yargımı adam akıllı güçlendirmektedir. Ona olan tutkumuz dünyanın hiçbir milletinde rastlayamayacağımız boyuttadır.

Ve yurdum insanı bu ürünü o kadar sahiplenmiştir ki onun adına ‘Karpuz kabuğundan Gemiler Yapmak’ adında film bile yapmıştır. Ve hatta daha da ileri giderek karpuz kabuğundan reçeller bile yapmışız. ‘Vallaha inanmam’ demeyin sakın. Google’ye ‘Karpuz reçeli’ yazın, bakın inanmazsanız.

Konunun diğer bir boyutu da ülkem aşçılarının bu türevi heykeltıraş edasıyla oyup sanatçı ruhunu ifade etme başarısıyla ilgili.

Nasıl mı?
Geçenlerde bir dostum anlattı.
Zamanın birinde Yunanistan generallerinden biri büyük bir ilimizin orduevinde ağırlanır. Yemek ziyafeti içinde mutfak da hummalı bir çalışma vardır. Orduevi mutfağının aşçısı mükemmel ötesi hünerli birisi. Kafası da müthiş çalışıyor ve Yunan generaline çok anlamlı bir jest düşünerek çok ince bir çalışma yapıyor. Karpuzu bir heykeltıraş gibi yontarak Yunanlıların ünlü savaş tanrısı Aris’in miğferli başı şeklinde yapıyor. Ne kadar güzel bir jest değil mi?

Ama ne oluyor biliyor musunuz?

Bizim orduevi komutanı bu harika sunuma karşı çıkıyor. Hangi nedenle mi?
‘Yahu adamlarla zaten asırlardır papazız, şimdi bunu önüne koyarsak , ‘ Yani siz bizim tanrımıza Karpuz kafalı mı diyorsunuz!’ yorumu ile karşılaşabiliriz diye.
Hey gidi karpuzum hey! Filmine, reçeline aklım erdi de siyasete de malzeme olacağını asla düşünemezdim. Sen neymişsin be? …