- Kategori
- Ankara
Karşıyaka: Ankara’nın hüzün durağı
Ankara’da Karşıyaka denildiğinde ilk akla gelen Karşıyaka Mezarlığı’dır. Bugün öğleden sonra Karşıyaka’daydık. Üniversiteden bir arkadaşımız eşini bir trafik kazasında yitirmiş. Sabah haberi duyduğumda çok üzüldüm. Kendisini tanımasam da, tanıdığım insanların üzüntüsüdür ölüm haberlerinde üzüntüyü yaratan. Cenazesinin ikindiden sonra Karşıyaka’dan kaldırılacağını öğrenince tüm arkadaşlar toplanıp gittik. Caminin avlusunda grup grup toplanmış insanların hepsinin yüzünde tanıdık hüzün vardı.
Karşıyaka Mezarlığı’na ilk gittiğim gün geldi aklıma. Yetmişli yılların sonlarıydı. Üniversitede bir işçinin şüpheli ölümünden sonra onun cenazesi otobüsler dolusu kalabalıkla gitmiştik. Bu kadar büyük bir mezarlığı daha önce hiç görmemiştim. O gün ilk kez Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının mezarlarını ziyaret etmiştim. Bütün mermerlerin paramparça edilmiş görmek başka türlü bir hüzün vermişti.
Daha sonraki yıllarda tanıdıklardan, arkadaşların ailelerinden yitirdiklerimizin ardından gittim kimbilir kaç kez. Her gittiğimizde biraz daha büyümüş gördüm. Büyüyen yalnızca yaşadığımız şehirler değildi, gidenlerin şehirleri de büyüyordu. Orada da sokak numaraları vardı, yaşadığımız sokaklar gibi. Orada da kalabalıklar vardı, hüzünlü kalabalıklar.
Bugün oraya gittik ve döndük. Ankara’nın Karşıyaka’sı birçok Ankaralı için son durak. Orası Ankara’nın hüzün durağı.
Ankara, 10 Ocak 2008