Kartallar yalnız uçar

Bazen kalabalık ne tarafa giderse benim tam tersine gidesim geliyor. Aykırı bir insan da değilim ama :)Çoğu insan neden o tarafa gittiğini bile bilmiyor, bakıyor herkes o yolda...e herhalde doğru yol, bu yol, denilip düşülüyor yollara.

Neden demeden, neden gittiğini bile bilmeden belki de. Sormadan, sorgulamadan...Neden diye soracak olsan , belki kurabileceği bir kaç cümle bile yok dimağlarında.

Oysa düşünüyorumda çoğunluğun yaptığı işler, gittikleri yollar mı gerçek doğrular. Eğer bu doğru olmuş olsaydı neden hep dünya 'ya şekil verenler, iz bırakanlar, reformlar yaratanlar, kendinden sonra kalanlara bile armağanlar bırakıpta gidenler, herkesin gittiği yoldan değilde, tam tersinden giden insanlar.

Böyle gelmiş böyle gider...ne de güzel sığınıyoruz bazı sözlere. Belki kolay geliyor insana neden böyle gelmiş ve neden böyle gitmek zorundanın sonunda verilecek cevaplar ve bu uğurda edilecek savaşlar...

Kolay olan yol belki de sorgulamadan, savaşmadan kim ne derse onu yapmak, hep doğrularını başkalarına göre uyarlamak, susmak, kabullenmek, söylenmek ama söylememek.

O kadar çok yanlış gördüğümüz ve söylendiğimiz konu var ki. Neresinden başlanacağı bilinmeyecek kadar çok. Tv programlar yapılır bu konular konuşulur, ama sadece konuşulur, yapılan hiç bir eylem olmadan. O konu bittiği anda herkes yine bildiği yoldan yanlış dediği, eleştridiği değişmesi lazım dediği yoldan gitmeye devam eder. Öyle ya o kalabalığa karşı çıkmak savaşmak yürek ister, her yiğidin harcı değildir, er meydanıdır o meydan...

Nice insanlar vardır isimleri hala yaşayan ve belki de hayatının baharındayken, sırf bu herkesin gittiği yoldan gitmeyip, cesaret gösterip savaşan ve böyle gelmişleri düzeltmeye çalışırken bu dünya'dan ayrılmak zorunda bırakılan...

KARTALLAR YALNIZ UÇARMIŞ...