Katlanılmaz...

Kötü, iyiye; yanlış, doğru’ ya katlanamaz… Herkesin katlanamadığı bir şey vardır muhakkak ki… Benim de katlanamadıklarım var… Herkes gibi… Katlanamadığım en önemli şey samimiyetsizlik… Beni sevebilirsiniz de, nefret de edebilirsiniz… Bu en doğal hakkınız… Ama nefret edip, sever gibi  görününce samimiyetsizliğiniz  öylesine sırıtıyor ki anlatamam size… Lakin, şu da var; samimiyet asla yavşaklık değildir… Bu arada yazıma devam etmeden hemen belirtmeliyim ki bir önceki  yazımda editör kelimesi yerine ne kullanabileceğime bakacaktım TDK ( Türk Dil Kurumu ) ‘dan… Baktım… Bundan sonra editör kelimesi yerine yayımcı’ yı kullanacağım… Ama yine de unutursam şimdiden affola…

Kelimeler zihnimde arapsaçına döndü.  Sahi söylemedim ben size değil mi? Geçen  pazar yeniden üniversite sınavına girdim. Bunca sene sonra yeniden okumaya karar verdim. Karar verdim bu sefer öğretmenlik kazanacağım. Gerçi sınavda kafamı toparlayamadım ama yine de umutsuz değilim öğretmenlik için. Umudumu kıran insanlardan nefret ediyorum. Nefret benim yüreğime yakışmıyor ama neticede İNSAN’ ım ben de… Ben size tavsiye, hayallerinizle dalga geçenlerden, umudunuzu kıranlardan her kim olursa olsun uzak durun. Karşınızdaki kişi, illa eşiniz ya da sevgiliniz olmak zorunda değil, yani demem o ki cinsiyeti önemli değil eğer sizi gerçekten seviyorsa hayalinizi gerçekleştirmenizde size yardımcı olur, yardımcı olamasa bile en azından sizin için dua eder, hayalinizde başarısız olsanız bile yanınızda olur…. Hiçbir şey yapamıyorsa, sizin için iyi düşünür…. Böyle biri olmalı hayatınızda… Az ama öz biri… ADAM biri… Dedim ya cinsiyeti önemli değil… Psikolojik olarak sizi yıkmaya çalışan kişi, bilin ki sizin en büyük düşmanınızdır… Mümkünse uzak durmak lazım böyle insanlardan. Eğer mümkün değilse, misal iş arkadaşınız ise iş dışında hiçbir surette muhatap olmamak lazım… Başarısızlığınız onun gözlerini kamaştıracaktır… Vardır böyle insanlar ve ne yazık ki dünya  döndükçe var olacaklardır.. Bana da diyorlar… Bir dört sene daha mı okuyacaksın? Ne zaman iş sahibi olacaksın? Yaşın da geçiyor… Cümleleri bitmez böyle insanların… Hayırlısı olsun, sen mutlu ol yeter ki deseler sanki eksilecekler… Olur mu olmaz? Niye mi diyorsunuz, çünkü böyle tiplerin tek besin kaynağı karşısındaki insanın mutsuzluğudur…

Dağılmış yapboz’ a benzeyen bir yazı daha…. Belki benim üslubum budur belki yazılarımı düzeltirim bundan sonra… İçinde giriş , gelişme ve sonuç olan bir yazı kaleme alırım… Bilmiyorum… Velhasıl insan paylaşmasa bile yazmalı…. Yazmak iyi geliyor bana….