- Kategori
- Felsefe
Katlanmasın gönül göz görmese de...
Gönül katlanırmış göz görmeyince ve yürek yanmazmış gerçekten hissetmeyince…
Düşünmezmiş insan başına gelmedikçe ve dikkate almazmış kendine zarar vermedikçe…
Açmazmış kapılarını sevgi bahçelerinin herhangi bir şart yerine gelmedikçe…
Dönmezmiş yüzünü sıcacık samimiyetlere başka türlü…
Kabul etmezmiş hürmeti, hürmeti sunandan bilirmiş kabahati…
Gocunmazmış hiç, sızlamazmış vicdanı…
Fakat günün birinde çıkmış karşısına görmediğinde gönlünün katlandığı…
Hissetmeye başlamış yüreğindeki yangını…
Düşünmeye başlamış başına geleni… Düşünmeye başlamış nasılını, nedenini…
Almış dikkate kendine zarar verdiği için…
Ama yine de açamamış kapılarını sevgi bahçelerinin, fark etmiş sevgi bahçesinin kapısını açan anahtarın kendinde kaybolduğunu…
Dönmeye çalışmış sıcak samimiyetlere tüm samimiyetiyle…
Fakat yine de yetmemiş hürmeti ve yine kabul edilmediğini zannedince…
Hürmeti sunandan bilmiş <ı>tekrar ı>kabahati…
Haktan DEMİRCİOĞLU
Uzm. Psikolojik Danışman