Kavganın Nedeni Gurur

Her kavganın bir nedeni vardır da asıl nedenin gurur olduğunu unutmayalım.

Sorunlar çözülür yine de kavga bitmez çünkü kavga eden biz değil gururumuz. Paramı verdiği ve sorun çözüldüğü halde dövülmeyi gururuma yediremeyip tekrar kavga ettiğimi biliyorum. Tabi tekrar dövüldüm.

Ya ben gururu savunan biriyim de yalnız bu gurur değil galiba, karşı olduğum onur; çünkü gurur kişiliğin elbisesidir, kimse size insana yakışmayan davranışlarda bulunamaz. Gençlikte samimi bir yalaka dostum yanağımdan şakayla karışık makas almıştı da makasla kovalamıştım! (Laf aramızda kız gibi yanaklarım vardı, büyüdükçe erkek oldum!)

Ortada sorun yokken bile gurur yüzünden kavgalar olur. Olayı, durumu, bize yapılanları hazmedemeyiz. Aynını biz ona yapınca ancak sakinleşiriz de bu maalesef pek olmaz. Bizi döven, aşağılayan her neyse gururumuzu kıranlar ya bunu yapmasınlar ya da aynı şansı bize de versinler çünkü çoğu kavgada veya böyle durumlarda hırsımızı alamayıp rakip diye kendi kendimizi dövüyoruz, ikinci bir sopa da böyle yiyoruz; yani yazık bize!

Canın birini dövmek mi istiyor herkesin içinde yapma, kimse görmezse gurur yapmam!

Dövülmek, kovulmak, hakaret edip aşağılanmak, alay edilmek filan gururu kırar ve insanlar gururlarını kurtarmak için kavga ederler.

Ben kavgaya karşıyım; ama bunları bana da yapıyorlar. İyi insan pozlarına giriyorum, yalvar yakar, abisin, olmadı ayaklarının tozu filam, yumuşuyor!

Aslında ikisi de aynı kapıya varıyor da hani elimde filan kalır!