Kavruk sonbahar

Sonbahar savrulması yaşanıyor yine; ümitler başka bahara ertelenmiş, uzunca bir süre… Belki bezginlik içinde ruh, daralıyor sessizce içe dönerek… Varlığın ki, var olduğunu varsayarak kabul edilir bu cümle, dünyada olumlu manada bir şeyleri değiştirmediği, değiştiremediği her güne lanet! Sonbahar soğuğunda bir garip kavruluş bu... Düşünceler ateşe veriyor vücudun tüm damarlarını. Hissizlik anı bu, ama hissiyatsızlık asla değil! Tersine, tam olarak derin bir hissediş, derin bir kavrayış ve her şeyin boş olduğunu seziş… Yine de mücadele etmek bir şeylerin üstüne, hayata halel getirmemek adına, değişmek, yenilenmek ve bir bakıma hayatsal evrimi tamamlamak adına.

Ruhu, düşünceleri mengeneye almışlar, acımadan dönüyor hayat tornacısının tezgâhı. Bu tezgâhı biz mi var ettik, tezgâh mı bizi? Tornacının işlediği demir uç olmak yerine, demiri işleyen çelik olmak neden düşünülmez ki? Bazı şeyleri düşünsen de nafile gerçi; zaman, mekân, imkân… Fırsat dediğin anlık şans oyunu, bilet almaya benzemiyor; hayatının çekilişine katılıyorsun belki, farkında değilsin! Fark ettiğinde de fark eden bir şey kalmıyor… Hayattan emekli olmanın verdiği derin sızlanış sonunda…

En zekisinden, en aptalına, hiç kimse ama hiç kimse, tam olarak bilmiyor, bilmedi, bilmeyecek bu derin sırrı. Geldik, geldiler, gelecekler ve de gidecekler… Esrar devam edecek… Açıklamak adına tüm gayretler beyhude. En iyisi derin bir cehalet belkide; cahiller en mutlu insanlardır aslında; bilmenin derin anlamsızlığını zaman kavratıyor ki, o dahi dünyasal bir kandırmaca... Bilemiyoruz, bilemeyeceğiz, gerçek adına söylenebilecek yegâne gerçek bu!

Kabulleneceksin ve de kabullendik ister istemez. Geldik, bir şekilde de gideceğiz… O halde mücadele etmek, en başta kendinle ve sonsuzlukta yankılar bulacak bir gayretin, içinde yer almaktır ruhu teskin edecek, damarlardaki yanmayı durduracak olan! Mücadele, önce kendini değiştirmek adına, sonrasında her şey değişmiş olacak zaten! Başka çare yok, kutsal iradeye ters düşmeden, sınırları önceden belirlenen ve de aslında belirsizlik içinde olanla birlikte hemhal olup, varlıksal evrimi tamamlayarak, sonsuzluk okyanusunda bir zerrecik olacak çabaların içinde yer almak…

Kim ne dediyse boş, hepsi zihinsel kurmaca… Gerçek asla bilinemeyecek insanca!