Kaybedecek ne var?

Yetişkin yanıma çağrı!

Kaydedecek ne var ki?
Yalnızca durma durursan düşebilirsin çünkü.
Tut beni! Düşmeme, durmama izin verme.
Bunu senden başka söyleyebilecek kimse yok yeryüzünde.
Kime tut beni dediysem yapmadı, yapamadı belki.
Herkesin kendi öylesine ağır ki büyüdükçe başka birini taşıyamıyor kolları.
Bunun için sen de beni tut!
Beni bu çocuk oyunlarda yalnız koyma.
Düşüp ağladığımda saçımı okşa, geçecek de bana...
Herkesin kendini tuttuğu gibi tut beni.
Yardım aramaktan usandım.
Nereden bilecektim,
Hayatın bu denli taşlık, bu denli dikenli yolları olduğunu
Kocaman insanların çocuk oyunlarında kaybolduğunu
Her görüntü aldatıcı.
Kimi koca dev ama içi minik bir kuş, kimi minicik bir tohum, içi bir çınar…
Sen beni uyarmadın.
Beni yalnız bıraktın bir garip yabancı çocuğun ağlayışı gibi dışarıdan izleyip durdun beni, için burkulmadan.
Artık bil.
Ben senin çocuğunum.
Ne biçim bi yetişkinsin sen, beni koru, beni tut, ihtiyacımda yanımda ol!
Senden başka kimse yok kimsesizliğime
Yetişkin yanım, yetiş artık...

27 mayıs 08