Kaybetme korkusu

Kaybetme korkusu bela bir şeydir.

Bu korku insana ne çok yanlış yaptırır, farkına bile varmazsın. Sen, sen olmaktan çıkarsın. Kaybetmekten deli gibi korktuğunun ekseninde kendi hayatını değil onun hayatını yaşarsın. "Aman şimdi bunu söylemeyeyim, aman kırılmasın, aman üzülmesin, ya giderse?" dersin ve kendi hayatından vaz geçersin. Değer mi değmez mi diye düşünmeden.

Değse de değmese de, önce kendi hayatın olmalı. Önde gelen, kendi iç huzurun, kendi mutluluğun olmalı ki,

bir gün kaybettiğinde onu boşluğa düşmeyesin.

Kaybetmekten korkmazsan ne yaparsın?

Her şeyi.

Özgür olursun en önce. Başkasına tabi olmadan kendi hayatını yaşarsın. Korkun olmaz muhatabına ne söyleyeceğin konusunda. Rahat olursun. "Acaba?" lardan kurtulursun.

Yani sen, sen olursun.

Ne güzel bir şeymiş bu.

Kaybetme korkusu olmadan daha cesur oluyormuş insan. Daha bir gözü açık dolaşıyormuş.

Son günlerimde idrak ettiklerimin yanına bunu da ekledim.

Tavsiye ederim,

Tadından yenmiyor vallahi.