Kaybettim...

Kaybettim düşlerimi.

Bir bir yazıp kağıda, buruşturuverdim değersiz olduklarını söyleyerek!

Atıverdim yılmışlıklarımı.

Söylenemeyen, yarım kalmış cümlelerin var olduğunu bile bile...

Önce,

İlk önce gülüşümü, gözlerimdeki ışığı koyverdim.

Satmıştım hayata gülüşlerimi!

Öğrenmek istemediğim gerçeklerin altında ezilmişliğim

Kaybettim hep bu yüzden.

Bazen,

Bazen inadıma yenik düştüm.

Çoğu zaman sevgiye, dostluğa!

Etrafımda kimsenin kalmadığını,

Yapayalnız olduğumu,

Işığını kaybetmiş gözlerim

Şimdi anlıyor!

Kaybettim...