Kaybolan İstanbul

Ne demiştim ilk yazımda kronikleşmiş bir yok oluş tablosu var yaşadığımız şehirlerde  ve onların vazgeçilmezi insanoğlunda. Ve İSTANBUL, burnumun direğini sızlatan; tarihini, dününü bu gününü el birliğiyle, hızla yok ettiğimiz dünya kenti ...

Yakın zamanda dostlarla Taksim'de ve o muhteşem nazenin yapısıyla 'GALATA KULESİ' ziyaretindeyiz. ..Yani günlerden 'TARİH' Aygül için...Hafıızama neredeyse kazınmış resmin, içler acısı halini sizlerle paylaşırken bile kanım donuyor desem....hemen etrafı dünyanın dört bir yanından gelen turistler ve bizden birileriyle dolu ....O eşsiz tarihi yapının belli ki, gece misafirleri ateş yakmış ve simsiyah sisle kaplı taşları adeta sessiz çığlık atıyorlar kulaklarıma  ...içki şişeleri cabası....ve kömürle yazılı argo yazılar! Güzelim kent yorgun sanki, 'yeter kaldırın sırtımdan şu ağırlıklarımı taşıyamıyorum' der gibi her haliyle ....Bu tarihlere nam salmış efsane kentin çarpık yapılaşma yüzünden attığı  haykırışları yetmezmiş gibi tarihsel dokusuna da saygımız bitmiş ne yazık ki ...Bu kadarını beklemiyordum açıkcası...

Arkadaşım ısrarla 'Aygül yazmalısın mutlaka' derken benim ardı arkasına beynime gelen soruların ağırlığıyla omuzlarım çöktü ve atalarımın ruhuma dokunduğunu hissettim .'Yaz kızım yazz kayboluyor bak izlerimiz'...!!! Düşünüyorum da bir Avrupalının onca yolu sadece görmek, yaşamak için geldiği tarihi eserlerimize bu kayıtsızlık neden ?! Nerde bu şehrin büyükleri ? Ya da hiç mi haber değeri yok harap olmaya yüz tutmuş tarihi eserlerimizin acınası durumu !  Korkuyorum desem; kayboluşlara kayıtsız kalan insanlar kümesi gibiyiz...en az bizi üzerinde taşıyan kent kadar yorgun ,yılgın ve mutsuzsuz  ve LÜTFEN kabul edin.Medeniyet ve moderneşme dediğimiz iki canavar terim yüzünden tüm canlı türleri, koskoca mutsuzluklara batmış durumda ve ne yazık ki herkes yoğun bakımda ..hadi kurtarın şimdi!

Sevgili Mehmet Akif, ' medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar  ' yazan kaleminden öpüyorum seni!