Kayıp dizeler

Bölük pörçük dizeler anımsıyorum

Çoktan sararmış sayfalarda silinmeye yüz tutmuş o şiirden

Karma karışık olduğum bir zamanda yazmıştım

Çünkü o sonbahar akşamı ilk kez sensiz kalmıştım

Hayır ilk şairlik denemem değildi

Bir de seni ilk gördüğümde

Belki bir gün benim olursun diye geçmiştin aklımdan

Bir bakışınla fazlasıyla almıştın aklımı başımdan

İşte öyle deli bir vakitte

Ulaşılmaz da gelmiştin bana

Bizimki yüksek dağ zirvelerinde beyaz tahtlı bir buzulla

Karşısında sapsarı görkemli güneş gibi

İnadına dururuz karşı karşıya

Ama ben dayanamam eririm sana

İçimden taşan tiril tiril coşku dolu bir seldir

Gibisinden

Aceleye getirilmiş saçma sapan dizeler

Tam da böyle mi yazmıştım emin değilim

Kaybettiğim sararmış yapraklarda

Silinmeye yüz tutmuş tükenmez kalemli satırlar

Sonbahar yağmurlarıyla yıkanmış ıslak yollarda

Kendi ellerimle taşımıştım bavullarını otogara

Kendi gözlerimle gizli gizli ağlamıştım da

Bir gece bir karlı kayın ormanı kar altındayken

Efkarlıyım efkarlıyım

Elini verince avucumda bulup yitirmek yitirmek

Diyerek

Büyük şairlerin güzel dizelerini karıştırıp

Saçma şakalarıma konu yapmıştım

O anlarda zor değildir şiir yazmak

Şair değilse bile hüzünle içmeden sarhoş olmak

Tam da böyle mi yaşamıştım emin değilim

Kaybettiğim sararmış yapraklarda

Silinmeye yüz tutmuş tükenmez kalemli hatıralar