Kaymaklı ekmek kadayıfı

Geçen gün arkadaşım aradı. Bayram yaklaşıyor ne tatlısı yapacaksın diye. Bende "becerebilirsem babaannem usulü ekmek kadayıfı yapacağım" dedim. Cevap aynen şöyle:

"Neee ekmek kadayıfı mı sen delisin onunla uğraşılır mı?"

Bayram, üstelik de şeker bayramı tatlısız olmaz. Ben de babaannemin anısına ekmek kadayıfı yapmaya karar verdim. Rahmetli babaannem kapımıza gelen sütçüden süt alır ve yoğurt yapardı. Yoğurt yapmak için sütü iyice kaynatır ve ılımaya bırakırdı. Süt ılığınca üstü bir parmak kaymak tutar; onu da bir tabağa alır içine biraz toz şeker karıştırır ve tel dolabın da saklardı. Ekmek kadayıfı yapınca da kaymak yerine onu kullanırdı.

Ekmek kadayıfı babaanne usulü olunca daha bir zahmetli oluyor çünkü büyüklerimizin yemek yapmaya çok zamanları olduğu için en ince ayrıntılarına varana kadar uğraşırlardı. (Şimdiki gibi haşlama sebze, ızgara köfte, balık, hazır yemekler, tatlılar… )

Şu bir gerçek Türk mutfağından çok uzaklaştık ve maalesef de unuttuk. Hâlbuki bizler Türk mutfağında büyüdük ve gördüğüm kadarıyla Türk mutfağında büyüyenlerin sağlık sorunları pek yok bence. Yemek yapma konusunda biraz üşengeciz adına da sağlıklı beslenme dedik işte idare edip gidiyoruz...

Babaannem ekmek kadayıfını alır çeşmenin altına tutar evire çevire her tarafını ıslatırdı. Bunu da büyük bir titizlikle yapardı kadayıf elinde parçalanmasın diye. Bu işler için kullandığı bakırdan büyük bir tepsisi vardı. Kadayıfı bu bakır tepsinin içine koyar ve bir müddet bekletirdi. Ekmek kadayıfı suyu çeker ve kabarırdı.

Daha sonra fazla suyunu almak için tertemiz beyaz bir havlusu vardı. Onunla da kadayıfın üstüne hafif hafif bastırır iyice suyunu alırdı. Bu işlem bittikten sonra tepsiyi sobanın üstüne koyardı. O zaman bu iş için en elverişli pişirme aracı kuzine sobası idi.

Kadayıfın tam üstüne bir kilodan biraz fazla toz şekerden döker, tepsinin kenarından da kadayıfı biraz geçecek kadar sıcak su ilave ederdi. İlave ettiği sıcak su elini yakmasın diye metal kaşık yerine tahta kaşık kullanırdı. Tahta kaşık yardımıyla tepsinin kenarından kaynamakta olan sıcak sudan alır, kadayıfın üstündeki toz şekerlerin üstene dökerdi. Bu işlemi toz şeker, kadayıfın üstünde iyice eriyene ve suyunu çekene kadar sürdürürdü. Ve kadayıfın dibindeki şerbeti iyice çektirir biraz da dibini tuttururdu.

Daha sonra soğumaya bırakırdı. Soğuduktan sonra ortadan ikiye ayırır ve içine sütten yaptığı kaymağı koyardı.

Ben ne zaman ekmek kadayıfı yapsam hep babaannem gelir aklıma. İyi ki öğretmiş, iyi ki öğrenmişim...

Tüm MB ailesinin bayramı kutlu olsun…

Resim: http://ekmekkadayifi.net/