Kazakistan ve Türkmenistan çok gelişti ve gelişiyor. Peki neden Özbekistan yerinde sayıyor?

İlk defa 1993 yılının Eylül ayında yaşamaya başlamıştım Kazakistan'ın Atyrau kentinde. O yıllar çok zor yıllardı. 16 Milyon nüfusun yarısı Kazak yarısı çoğunlukla Rus kökenli olmak üzere başka ırklardandı. Mağazalar marketlerde pek bişi yoktu olanlarda az sayıdaydı, mevcutlar da Türkiye'den ve Çinden gelen mallarla doluydu. Ülke üretim konusunda geriydi. Bununla beraber Kazakistan'ın Türkiye'den daha avantjlı olduğu unusurlar vardı. Kazak halkı inanılmaz misafirperver ve temiz bir halktır, bizden daha sözlerine sadık ve daha dürüst daha eğitimli bir ulustur. 

Kazakistan'ın o yılları atlatarak Türkiye'yi ekonomik ve sosyal olarak geçeceğine inanmıştım. Bunu öğretmen olarak gittiğim bu ülkede öğrencilerimle ve tanıdığım Kazak arkadaşlarlada paylaşmıştım. 

Zaman beni haklı çıkartmıştı. 2008 ve 2011'de gördüğüm Kazakistan artık çok değişmiş ve gelişmişti. Çünkü eğitim Kazakistan'da eskiden beri iyi idi. Sadece eğitimin biraz daha modernize edilmesi gerekiyordu. Kazakistan devletbaşkanı Nur Sultan Nazarbayev, hem Rusya hemde Batı ile denge politikası güderek ilişkileri geliştirdi ve ülkeyi Orta Asyanın en güçlü ülkesi haline getirdi. 

Türkmenistan'da Saparmurat Niyazov her nekadar despotik bir idare gütesede, kendi yazdığı Ruhname adlı kitabı Kuran'a rakip olarak çıkartsada ülke için çok ciddi çalışmalar yaptı ve Türkmenistan gelişmiş bir ülke oldu. Kazakistan'ın başta petrolleri, madenleri ve kömür yatakları gelişime itici ekonomik güç oldu.

Türkmenistan doğalgazı ile ekonomik gelişimi yakaladı.

Peki Özbekistan neden gelişemedi?

Özbekistan'ın Yahudi kökenli Devlet Başkanı İshak Kerimov, kendi ülkesinde demokratik gelişimin önünü tıkadı, ülkede kendisine muhalif unsurları en ağır şekilde bertaraf etti, ülkede tam bir despotizm kurdu, demokrasisi olmayan bu ülke siyasal anlamda da gelişemedi, parası ve ekonomisi güçsüz kalan bu ülkeden kaçan insanlar Kazakistan'ın ucuz işgücünü karşılamak üzere Kazakistan'a göç eder duruma geldiler.

Halen Kazakistanda kaçak çalışan ve oturma müsadesi olmadan sınır dışı edilme korkusuyla yaşayan yüzbinlerce ÖZBEK kökenli insan var.

Oysa Özbekistan'ın trilyon dolarlık altın rezervleri var ve bu altınlardan elde edilen gelirler asla Özbek halkına yansımıyor ve Özbek halkı yerine İshak Kerimov'un kişisel hesapları nemalanıyor.

Aslında Özbek halkı bu gidişata dur demek istiyor fakat Arap Baharını sonuna kadar destekleyen BATI, sıra Özbek halk hareketine gelince zerre kadar destek vermiyor çünkü o altınları Batılı emperyalist güçler işletmekte ve halk çaresiz durumda destek beklemektedir.

Türkiye Çiller döneminde Özbekistan'da başarısız bir darbe girişimiyle İshak Kerimov'u yerinden etmeye kalktı fakat bu tarihe beceriksiz ve başarısız girişim olarak kaldı, bu Özbek Türk ilişkilerine çok büyük bir zarar verirken orada yaşayan ve iş kurmuş olan insanların mallarına İshak Kerimov rejimi türlü bahanelerle ve cezalarla el koydu.

Halen bu zalim adamın despotik anti demokratik ülkesinde bulunan hapisanelerde binlerce masum insan işkence görmekte, zor koşullarda yaşamaktadır.

Özbek halkı umarım bu zalim despottan kurtulur. 

Dış İşleri Bakanı Ahmed Davutoğlu şayet Özbekistan'da ki vahşete, despotizme karşı da Suriye siyasetinin yarısı kadar çaba gösterebilirse o zaman daha samimi bir duruş segilemiş olur. Zira bu ülkede insanlara polis ve askerler sırf Kuran ve Risale-i Nur okuduğu için İshak Kerimov'a muhalif olduğu için en ağır işkenceler yapılmaktadır. Bunu tüm dünyaya Sayın Davutoğlu pekhala duyurabilir. Bu Orta Asyanın en zalim adamına karşı kamuoyu oluşmasına katkı sağlayabilir. Sayın Davutoğlu, Kuzey Afrika ve Ortadoğu ile ilgilendiğinin yarısını Orta Asya'da çile çeken mazlum Özbek halkı için ilgilense Özbek halkı bu zalim despot adamdan kesinlikle kurtulabilir.