Kazandım zannederken kaybetmek

Bazı insanlar zayıftır bu hayatta. Hiçbir şeyi değiştirecek kudretleri yoktur. Kendilerine güvenleri yoktur. Kendilerini eleştirmeye güçleri yoktur. Çünkü hatalarını görürlerse sarsılırlar, yok olurlar.

Oysa gerçek güç insanın farkındalığıdır.

Peki bu insanlar ne yapar: Fark etmemekiçin uğraşırlar.

Kendilerini güçlü yapan şeyin her hataya rağmen bunu kabul etmemek için tüm gücüyle savaşmak olduğunu zannederler. Kaybetmek diye düşünürler hatalarını kabul etmeyi. Ve kazandıklarını zannederler. Neler kaybettiklerini hiç bilmeden...

Hatalarıyla savaşmak hiç akıllarına gelmez de onun haricinde tüm yadsımaları, fikirlerde çarpıtmaları ve bazen agresif tavırları görebiliriz bu insanlardan. Kendileri hariç herşeyle savaşabilirler var güçleriyle.

Açıkçası bu tavır içerisinde olan kişilerin bir noktadan sonra sürekli aynı şeyleri duyduklarını da varsayarak bir "acaba" demelerini beklerim ben. Fakat benim hala eksiklerim olduğunu da bu noktada görüyorum. Çünkü tam da hiç bir şeyi değiştirecek gücü olmayan insanlardan bahsederken böyle büyük bir güçlülüğü göstermelerini beklemek sanırım bir başka saçmalık oluyor.

O insanların tüm dayanakları, var oluş ispatları değişmemektir. Olayları yorumlarken kendileri için farklı, başkaları için farklı yorumlar yapmaktır.

Ama yine de;

Gerçek gücün değişmemek değil değişmek, değişebilmek, düzeltebilmek olduğunu bir gün mutlaka öğreneceklerdir (benim hala umudum var) ancak o sırada geç kalmış olacaklar, kaybettiklerini bir tarafa koyduklarında kazandıklarını zannettiklerinin aslında koskoca bir hiç olduğunu acı da olsa öğreneceklerdir...