Kedi evi

Ankara Bahçelievler’de, sokağın köşesindeki ev yıllardır boş olduğu için bahçesinde kediler rahat bir şekilde yaşıyorlar. Komşular kedilere sürekli yiyecek bırakıyorlar. Bahçenin her tarafında çok sayıda kedi huzur içinde yaşamlarını sürdürüyorlar. Kedilerin çoğu henüz yavru kediler. Belli ki anneler güvenli buldukları için orada doğuruyorlar yavrularını.

Bu hafta başında bir arkadaşımızın kedisi pencereden düşüp, bacağı kırılınca köpekler saldırmış. Komşular sese yetişip kediyi veterinere götürmüşler ancak kurtulamamış. Günlerdir ne kadar üzgün olduğunu gördükçe ben de üzülüyordum. Doksanların başında, kedimiz Susam kaybolduğunda ne kadar kötü günler geçirdiğimizi anımsadım. Onun için bir kedinin ardından üzülmenin ne demek olduğunu iyi bilirim.

1994 yılında Van’da Yüzüncü Yıl Üniversitesi’ne gittiğimizde oradaki kedi evini gezmiştik. Anne kediler ve yavruları için hazırlanmış odalarda kediler beş yıldızlı bir otel lüksü içinde yaşıyorlardı. Van kedilerini korumak için yürütülmekte olan projenin bir parçası olan bu kedi evinde Van kedisi ırkını korumaya çalışıyorlardı. Saf bir ırk yaratmak için bir kedi evi Nazi yıllarını anımsatsa da burada herşey çok farklıydı. Kedi evinde yaklaşımlar son derece insancıldı. Evde renklerinden ve gözlerinden saf Van Kedisi olmadıkları belli olan kediler de yaşamlarını sürdürüyorlardı. Onlar kediseverler tarafından korumaya alınana kadar burada misafir oluyorlardı.

Bahçelievler’deki evin bahçesi yıllardır her türde her renkte kedi için doğal bir mekan oluşturuyor. Evin pencerelerinde “kiralık” yazıları olan kağıtlar yapıştırılmış. O kağıtlar indirildiğinde kedilerin rahatının kaçacağını biliyorum. Büyük kediler kendilerine kaldırımlarda da güvenli bir yaşam kurarlar ancak kedi yavruları için sokaklar hiç güvenli değildir.