Kedicik !!!

Kediler nankör derler fakat sanmıyorum öyle olduklarını... Onu severek oynadığınızı, hissettiğinde onunda sizinle oynaşmasını düşünün... Okşarsınız, mıncıklarsınız, yatırır karnını gıdıklarsınız,elinizle patilerine vurusunuz, oda patileriyle size karşılık verir, kucağınıza yatırırsınız başını okşarsınız.... Şımarır da şımarır artık...... Hani nerde nankörlük....

Eee siz tabiki kedinin canını yakacak şekilde zarar vermeye kalkarsanız, o da size sert patileriyle cevap verecektir... İnsanlarda öyle değilmidir... damarına basılan herkes bir anda kötüleşmiyor mu?...

Bir sabah işe giderken ana cadde ışıklarından dönüp ara yola girdiğimde trafiğin biraz yavaş olduğunu gördüm.. İlerledikçe sebebi anlaşıldı.. Yolun ortasında şaşkın bir şekilde kala kalmış yavru bir kedi varmış. Yürüme de zorluk çekiyordu... Arabalar onu ezmemek için sağından solundan yada ortalayıp üzerinden geçerken yavaşladıkları için trafik ağırlaşmış...

Yani hiç bir araç sahibi de durup o kediyi alıp kaldırıma veya kenar bir köşeye almayı akıl etmiyorlardı.. Yada işlerine mi gelmiyor du bilmiyordum... Kimsenin içi de acımıyordu sanırım o yavru kediciğe...

Fakat ben geçip gitmedim... Gidemedim.....Trafiğin ortasında arabamı durdurup, indim yolun ortasından o yavru kediciği avuçlarıma aldım.. Kedicik tir tir titriyordu... Korktuğu her halinden belliydi.. Tehlikesiz bir yere, kaldırımın üzerine bıraktım... Hiç değilse daha güvenli bir noktaydı.. Sonra arabama binip işimin yoluna gönül rahatlığıyla gittim......

Şuan düşünüyorum iyi ki öyle yapmışım, eğer onu yolun ortasından almadan geçip gitseydim, vicdanımı rahat hissetmeyecektim..

Hayvan sevgisi olmayanda, insan sevgisi hiç olmazmış....