Kediden...

Sabahları yürürüm sahilde.Yürü ya kulum desin isterim tanrı. Ayakları, aklı açık tutmalı.Düşünürüm yürürken hemde evreni seyreylerim alemi. Geleni geçeni. Yabancıdır her biri. Selamsızlar geçidi. Bende artık bakmıyorum valla, istemiyorlar kafa sallama. Martılarla selamlaşırız. Ya da ben öylr algılarım. Ekmek elden keyif denizden.Hele kediler.Bu evrenin sırrını çözmüşler. Tanrıdan torpilliler. Gerine gerine uyanırlar.Kadınlar çoktan yapmışlar servisi her köşe başı, akşamcının mangal başı gibi hazırda.Zevke gelince rastlarsa birine tepesinde! Yatanı da aynı yoktur red bu gelişte DNA da böyle verilmiş işte.

Ne hesap var ne düşünce allah ne verdiyse. Miyav miyav ananın derdi kısa bir süre. Sonra tekrarı aynı hangisi gelirse. Sokak kedisi, Orhan Veli'nin ciğercinin kedisi fark etmez getirisi sadece manca ektrası.Felsefe aynı yaşa özgürce.Bir kediden çıkarsın yola. Martıda da özgürlük gani uç uçabildiğince. 

Bir dalda bir örümcek mühendisi alemin, o ne iş inceden ince. Tanrıya götürür seni ipliklerince.

Nar taneleri, kar taneleri hepsi de yol gösteriiciidir. Derler ki " o bir tanedir"

Yol boyunca düşünürsün tanrıyı.

Bir denizyıldızını bulmuş bir karga evirip çevirmede. İkisi de şaşkın.

"yutamazsın onu karga'" " boşuna hırpalama"

ne yapayım uğraşacak gibi. Ya parçalanacak denizyıldızı, ya da boğulacak karg. Evrenin düzeni bu. Düşünsen saatlerce yol boyu bitmez örnekleme.

Güvercin uçuverdi, kanadın açıverdi türküsündeki gibiler, ve naif kumrular. Guk guk guguklar. Derlerdi ki eskiden kaç kez guguklarsa yaşın o kadar. Çocukuk işte.

Denizde dalgalar neler söylerler tanrıca ayetleriyseler eğer biz bakarız öylece ufuksuzca.

Birşey sanırız kendimizi ayrıcalıklı görürüz insanca. Oysa nokta bile değiliz bu evrende. ya da aynııyız kuş, karınca. Farklıdır dillerimiz.Kimi öter, kimi tısllar, kimi ulur, sesler başka başkadır insanda. Tanıyamayız kendi sesimizi bile kaldı ki duyacağız evrendekini. Bir miyav'da ne savlar.Uçan kanatta ne öyküler. İnsan çok ayrıcalı değil bence.

Ey insanlar bizler sadece tanrının bu güzel dengesini bozmaktayız hızlıca. Biriktiriyor bu yanlışları tüm diğer varlıklar. Hesap vareceğiz doğa yıkımından. Çözelim artık tutuk dilleri. yeşertelim ağaçları, çoğalsın renkler çiçeklerde özgür olsun tüm canlılar ve bizler ne renklerde isek kalalım sevgi ile renk renk ayna olalım birbirimize renk cümbüşlerinde.

hey kedicik neler düşündürdün bana şu sabah gezintisinde...

Cahide Yormaz Öz/ 25.11.205 miş