Kefe

Gönül bağımda

Kaç dağı düzlerim artık?

Yorgun emeklerim,

Hak’ka durur şimdi!

İsyanlar,

Elvan kokulu kefemde;

Ayaza dururken

Yanar, taşar kuyularım...

Sızan ışığı katık etmiş,

İsyanları pişirmişim.

Düvenle harmanlara değmiş,

Kesmemişim ...

Harmanlarım,

Değmeye kıyamazken

Hangi esintiye

Hangi Tanrı’nın terazisine

Hangi zamanın güneşine

Bırakırım sizi...

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (5)

Akdeniz güneşine diyeceğim de... Diyemiyom kız. Yanar kavrulursun andım olsun. Onun için (!) en iyisi (!) bir kavak gölgesine emanet edeyim ben seni. Yanında altında kömür ateşi, saç ayağı üstünde, şöyle gün batımı tadında, kokusunda, tavşan kanı çay! Demlen sen. Geliyorum.

Ayrıntıda gezinmek

25.02.2010 3:12

Cevap :: günaydın,bekliyorum can..... 25.02.2010 7:19

Bırakma! Senden iyi harmancıbaşı mı olacak?

Muharrem Soyek

24.02.2010 16:06

Cevap :: Bazı bazı ayaza karşı isyankar yorgun duruş...sizi seviyorum sevgili dostum.saygılarımla 24.02.2010 19:07

Emekle büyütülen sevginin destanı ilan ediyorum bu olağaüstü dizelerinizi... Acaba en beğendiğim şiiriniz mi oldu, diye dönüp bakacağım hepsine. Yüreğinize sağlık. Selamla, gıptayla... MS

Mehmet Sağlam

24.02.2010 14:27