- Kategori
- Bebek - Çocuk
Kekemelik
Tekrarlamalar , duraklamalar , uzatmalar ve bunlara eşlik eden jest , mimikler ile akıcı konuşmanın engellenmesidir.
Kekemelik 2-4 yaş arasında meydana gelmektedir. İlk çocuklukta başlayan kekemelik yaş ilerledikçe artmakta , ergenlik çağında kuvvetlenip 18-20 yaştan sonra hafiflemektedir. Kekemelik bazen hafif bir başlangıçtan sonra giderek üzücü bir şekilde artmaktadır.
Cinsiyet açısından bakıldığında , erkeklerde kızlardan daha fazla rastlanmaktadır. Kekemeliğin şiddeti ve sürekliliği de erkeklerde daha fazla görülmektedir.
Orta derece bir kekeme konuştuğu sözcüklerin % 10 u kadar kekeler. Kekemelerin düzgün, rahat konuşabildiği durumlar ve anlar vardır. Mesela koroda , şarkı söylerken , kendi kendine konuşurken ,spor faaliyetleri esnasında ... Kekemelik sürekli değildir; kekemenin günler ve haftalarca kekelemeden konuştuğu olabilir. Şiddet zaman zaman değişiklik gösterir.
Kekemeliğin nedenleri:
-Travmatik yaşantılar ve korkular : Yangın,deprem,tüp patlaması,bina çökmesi gibi olaylar; trafik kazaları, ameliyat,hastalıklar...Bir kavgaya tanık olma ,bir hayvandan korkma,sesle korkutulma...
-Aile içi sorunlar : Evdeki kavgalar ve huzursuzluklar,çocuğa uygulanan şiddet veya anne-baba arasındaki şiddet...
-Kayıp ve ayrılık : Ölüm nedeniyle yakın birinin kaybı, boşanma sonucu anne-babadan ayrı kalma, evcil hayvanının ölümü...
-Hatalı anne-baba tutumları : Baskıcı ve aşırı disiplinli aile tutumları , aşırı aşağılayıcı tutumlar...
1994-1999 yılları arasında Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi'ne bağlı psikolojik danışma biriminde kekeme çocukların tedavisi ile ilgili yapılan çalışmada kekemelerde şu kişilik özellikleri ve davranış yapıları gözlenmişitr:
-Okula başlama ve okul sorunları kaynaklı anne-babaya aşırı bağımlılık.
-Bir hayvan saldırısına uğrama sonucu aşırı korku.
-Ceza olarak karanlık odada bırakılma.
-Kıskançlık,arkadaş ilişkilerinde yetersizlik.
-Depremi yaşama,tekrar yaşayacağını düşünme.
-Aşırı sinirlilik,içe kapanıklık.
Görüldüğü gibi bu konuda yapılan araştırmalar ve elde edilen sonuçlar kekeme çocukların aşırı duygusal, heyecanlı,sinirli bir kişilik yapısına sahip olduğunu ortaya koyuyor.
Nasıl yardımcı olabiliriz?
-Kekemelik sorununa sahip çocuğa sorumluluklarını yerine getirmesi için imkan sağlamalıyız.
-Kekeleyen çocuğa '' sakinleş,rahatla,konuşmadan önce düşün vb.''gibi önerilerde bulunmak yanlış bir tutumdur.
-Çocuğun nasıl konuştuğuna değil, ne söyleyeceğine odaklanmalıyız.
-Çocuktan istemediği bir dil etkinliğine katılmasını zorla istememeliyiz.
-Çocuğu kekeme diye damgalamamalıyız.
-Çocuk bir şey söylemek istediğinde acele ve telaşa kapılmadan, söyleyebileceği kadar zaman tanımalıyız.
-Sabırlı bir dinleyici olduğumuzu hissettirmeliyiz.
-Çocuk konuşurken , onun dudak hareketlerine değil gözlerine bakmalıyız.
-Sınıf arkadaşlarının , kekeme çocuğa karşı tutumları kontrol edilmeli, gülme ,alay etme durumlarının ona vereceği zararlar diğer arkadaşlarına , çocuk sınıfta yokken uygun bir dille ifade edilmelidir.
-Çocuklara çeşitli ezber ödevleri verilirken, kekeme çocuğun durumu göz önünde bulundurulmalı; ödevinin kısa ve kolay olmasına özen gösterilmeli ; başarı gösterdiğinde takdir edilmelidir.
-Sınıfta koro çalışmaları, toplu marşlar ve diğer müzik, ritm çalışmaları kekeme çocuk için faydalıdır.
-Aile ve okul işbirliği sağlanmalıdır.Okulda yapılanın evde yıkılmaması için gerekli önlemler alınmalıdır.
{resim: www.haber7.com}