Kelebeğin Rüyasından neden bu kadar etkilendim?

Şimdi kendime yüksek sesle soruyorum !

Eğer bu film Zonguldak'ta geçmese hatta filmin biryerinde Devrek Otobüsü geçmeseydi yine bu kadar sever miydim?

Eğer bu film ilk siyah beyaz görüntüsü ile Beni bu kadar görsel açıdan ele almasaydı yine bu kadar sever miydim ?

Eğer bu filmde bu kadar beğendiğim 5 oyuncu olmasa sever miydim?

Eğer bu filmin içinden şiir geçmese sever miydim?

Eğer bu film tam da bilmediğimiz bir dönemi böylesine anlatmasa sevebilir miydim ?

Kendini Kelebek misali gören ve kelebeklerin özgür olduğuna inanan ben için filmin adı böyle olmasa beni böyle sarar mıydı ?

Bu sorular çok izafi, azalabilir benim açımdan çoğaladabilir, farketmez ancak;

İlk görüntüleri ile Sizi sersemleten bir film var karşınızda, başka bir duygu, başka bir film, sanki Yılmaz Erdoğan değil bu filmi yapan. Sineması çok gelişmiş, belki bunda Nuri Bilge Ceylan ve İran'lı yönetmenle çalışmasınında etkisi var emin değilim ama kesin başka bir yönetmen bu, görsellik harika, akış harika, film evet 90 dakika değil ama bitmesin istiyorsunuz, herşey dozunda, kararında, boğmuyor,basitleşmiyor

Unuttuğumuz bir duyguya götürüyor bizi, şiire ve aşka, Unuttuğumuz masumiyetteki aşka.. Karısını öpemeyen ama çok aşık bir adama götürüyor ve adam diyor ki veremini bile sevdim, hasta olmasan seni bana vermezlerdi, acaip sarıyor sizi, ölümle burun buruna yaşanan bir aşk bu, inadına. Özelikle Farah Zeynep bence muhteşem, etkilenmemek mümkün değil

Bu filmle ülkemizde köleler mi vardı diyoruz ve toprak altında çalışmanın, emeğin ne olduğunu bir güzel yüzümüze vuruyor Yılmaz Erdoğan, hem de sanatından hiç ödün vermeden.

Kendi içsel sorgularımıza çıkarıyor bizi, çok vurucu, sarsıcı olarak. Bir sanat filmi koyuyor ortaya, çıtayı çok yükselterek , avrupa filmleri tadında bir film var ama ruhu muhteşem, bir filmin hem sanat hem gişe filmi olabileceğinin en güzel kanıtı, bir de o güzelim dostluğun, artık dostluğun olmadığı şu dönemde işte bu diyor, 

Aslında bu film bize öğüt vermiyor, ahkam kesmiyor, sadece dışarıya çıktığınızda şiir okuma hissi uyandırıyor bir dosta o kadar.

Emeğine sağlık Yılmaz Erdoğan.