Kelebek çıkmazı

ATV de yine yeni bir dizi başladı. Bu ara tv kanallarımız biribiriyle kıyasıya dizi yarışında zaten. Hikayelerin bini beş para... Biri gidiyor öbürü geliyor, biri başlamadan bitiyor, öbürü Türkiye'yi yerinden oynatıyor vs.. Ne kolay oynuyorsa bu ülke de yerinden, her ağzını açan mübarek bu cümle ile söze başlamayı tercih ediyor, artık kendine nasıl güveniyorsa, önüne gelen oynatacağına o kadar emin ki bizi veya canım yurdumu..
"Bir ağzımı açarsam Türkiye yerinden oynar", "Vay anasını sayın seyirciler", "sen neymişsin be abi" diyebiliyoruz ancak gülerek, başka diyecek söz bulamıyoruz ipe sapa gelmez bi dünya boş ıvır ve zıvırlar dünyasına. Neyse benim konum bu değildi ki.. Ben başka bir şeye takılmıştım. Bu başka bir yazı konusu aslında irdelenmesi gereken elbet.

Evet ne diyordum, bir dizi başladı ya ben onun adına ve fragman müziğine fena takıldım bu ara işte..
KELEBEK ÇIKMAZI... Ve elbette Esmeray'ın yüreğe işleyen o buğulu, tarçın baharatlı sesiyle klasiklerimiz arasına koyduğu "UNUTAMA BENİ" şarkısı...
Çok merak ediyorum allasen varsa söylesin ne olur. Herkeslerin hayatından bir film, bir roman nasıl çıkabiliyor. Yaşıyorum, okuyorum, dinliyorum, izliyorum, yaşamsal da misafir olabildiğim her insanın yaşadıklarından sayfalarca romanlar yazılıp dizi dizi filmler çekilir. Herbirimizin hayatı bir yaprak dökümü dizisinden beter, hani o diziye de, bu kadar da olmaz ki kardeşim, her aile bireyinin bunca derdi nasıl olur, çekilir mi bunca gam yükü yahu, film işte diyoruz ya, asıl biz kendi yaşamsalımızda olup bitenleri unutuyoruz herhal o anlar.. Bu gidişle elimde bir kandille harika bir çocukluğu, mutlu bir gençliği, çıkmaz sokaksız bir yaşamı olan bir adem insanı aramaya çıkacağım. Hani derler ya "ilaç için vallahi " 1 kişi var mıdır bilinmez, var olan ya da var olanı bilen varsa lütfen söylesin, ortaya çıksın Allah rızası için..

Yaşamsalda girdiğimiz çıkmaz sokaklardan bazen kendi irademizle, bazende kaderimizin iradesiyle çıkamıyoruz ya, hangi kapıyı çalsam "karşımda buruk acı" misali debelenip duruyoruz.. Hayır anlamıyorum, bir kelebek ömrünü nasıl hiçlere heba edip hiçlere karışabiliyoruz. Nasıl mümkündür ki, bir kelebek, ömrünün yetmezliğini bile bile zamanlarını ağustos böcekleri gibi yaşasın.. Son sorum bir kelebeğin bile çıkamadığı sokağı olabilmesi nasıl mümkündür? İnsan aklının çözebileceği sorun_ar değil bunlar..
Çözüm için "kelebek" olmak gerek sanırım..

Not : eminim farketmişsinizdir, şu noktalama işaretleriyle başım fena dertte, yemin ederim ki orta okul Türkçe- dilbilgisi öğretmenim Filiz Cankurtaran'ın bunda en ufak bir kusuru yok o mükemmel bir öğretmendi, ellerinden öpüyorum, kusur tamamen benim o işaretleri yaşamıma bir türlü adapte edemeyişimdedir, nerede virgül koyup nereye nokta koyacağım öğrenemedim gitti..
Sevgiyle, daima..

Resim : http://www.kelebek-cikmazi.com/category/dizi-resimleri