Kelebek

Kovalanan bir kelebek gibi bir o yana bir bu yana kanat çırpıyorum,

Zayıf kanatlarım yoruldu bak düşüyorum.

Zaten bir günlük ömrü var bırakalım uçsun demiyorlar;

Kovala kovala peşimden yorulmadan geliyorlar.

Renk renk kanatlarım,

Bu son çırpınışlarım,

Yoruldum bak düşüyorum.


Senin avuçların olsa düştüğüm, oh diyeceğim!

Kendimi kapıp koyvereceğim.

Usul usul süzülüp ellerine düşeceğim.

Ama bak hain eller onların!

Beni yorulmadan kovalayanların.

Siyahın en koyusu üstlerinde;

En hain gülümseme yüzlerinde!


Yoruldum nerdesin?

Beyazlarınla, tatlı tebessümünle

Nerdesin?

Eyvah bak bittim tükendim!

Beni bir kafese koyacaklara yenildim.


Eyvah görememişim!

Düştüğüm bu eller kimin;

Bu hainlik kimin bilememişim!

Seni ararken, beyazını beklerken,

Ardında gizli karanlığı görememişim.

Eyvah ben sevdiğime, sığındığıma yenilmişim!

Kendi kafesimi kendim seçmişim.