- Kategori
- Şiir
Kemalat
Sen kozmik bir tılsım gibi
doğmasaydın uzayıp giden şafağın içine
hiçbir adem evladında sökmezdi aydınlık
sen zulmetin içinde bir ışık
tüm karanlıklardan
ve kararlılıklardan
taşırken belli bir miktar
dengeli ve en makul biçimde
bu oldu sonrakilere sırat
ve en güzel ölçü
sen böyle kemale varmasaydın
pişmezdi hiçbir adem
böyle kıvamında
sen buldun kendinde
oldun kendinde
bulmasaydın
kimse bulamazdı hiçbir aynada
ve hiçbir yerde